Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Είμαι αόρατος,οι δικοί μου δεν με βλέπουν πια

Μην νομίζετε ότι δεν ακούω τα ¨σστ ¨ που αφήνουν οι γονείς μου όταν με βλέπουν να μπαίνω στο δωμάτιο ,ενώ ακριβώς πριν μιλάγανε έντονα. Και ξέρω ότι  θέλουν να με προστατεύσουν από όλο αυτό που εκείνοι ζούνε αλλά δεν είμαι χαζός ,μικρός είμαι. Αφήνοντας  με απέξω από τα προβλήματα, αυτά αντί να εξαφανίζονται ,νιώθω ότι μεγεθύνονται μέσα στο κεφάλι μου. Τι είναι αλήθεια αυτό το τόσο τρομερό που δεν πρέπει να ακούσω; Εγώ με τη σειρά μου έχω βγάλει κάποια δικά μου συμπεράσματα αλλά  με  προβλημάτισε ιδιαίτερα μια φράση που άκουσα από μια ψυχολόγο στη τηλεόραση : « τα παιδιά είναι οι πιο καλοί δέκτες αλλά οι πιο κακοί αποκωδικοποιητές». Λέτε ,όντως , να έχω καταλάβει λάθος αυτά που συμβαίνουν γύρω μου; Αν είναι έτσι ας μου εξηγήσει και μένα κάποιος τα πράγματα ,να σταματήσω να βασανίζομαι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Γονείς ,είναι λάθος να διαβάζετε τα παιδιά σας

Ένα από τα βασικότερα προβλήματα που ταλανίζουν το πολύπαθο χώρο της εκπαίδευσης είναι και η στάση των γονέων όσον αφορά τη προετοιμασία των παιδιών (διάβασμα) για το σχολείο. Το φαινόμενο αυτό όσο περνάνε τα χρόνια τείνει να γίνει πιο έντονο.
Ο γονέας λοιπόν είναι η πρώτη μορφή παραπαιδείας στην οποία συνηθίζει ένα παιδί και φυσικά ένας από τους βασικότερους λόγους που αργότερα ,όταν ο γονέας αδυνατεί πλέον να στηρίξει μαθησιακά το παιδί ,έρχεται σαν φυσικό επακόλουθο το φροντιστήριο ή το ιδιαίτερο μάθημα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ   ή  ΕΔΩ

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Η Αριστεία, η Μαθητεία και η Παιδεία: Ένα παραμύθι για μεγάλους, του Δ. Τσιριγώτη

Ο εκπαιδευτικός της αρεσκείας σας μοιάζει με τέρας

Κύριε υπουργέ κοιτάξτε με ,εγώ είμαι το δημιούργημά σας .Είμαι ο καθηγητής του δικού σας προτύπου , της αρεσκείας σας. Συγχαρητήρια λοιπόν τα καταφέρατε. Μόνο θυμηθείτε για λίγο την ιστορία ενός άλλου γνωστού δημιουργού του Δρ Φρανκενστάιν .Ξέρετε εκείνου του Βρετανού γιατρού που στην προσπάθειά του να δημιουργήσει ένα νέο ανθρώπινο ον κατέληξε να δίνει ζωή σε ένα πλάσμα που είχε χάσει καθετί  ανθρώπινο .Το πρωτότυπο της ιστορίας αυτής ήταν ότι  είχαμε μια από τις σπάνιες φορές που ο αναγνώστης ή ο θεατής  ταυτιζότανε με τον κακό της υπόθεσης ,με το τέρας. Έριξε την ευθύνη στον δημιουργό και όχι στο δημιούργημα του. Καμαρώστε με λοιπόν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ ή ΕΔΩ ή ΕΔΩ

Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013

Αυτό το σχολείο θα έλεγα σχολειό μου














Στο σχολειό που ονειρεύομαι

δεν θέλω να είναι ασήκωτες οι τσάντες

θέλω να μαθαίνω με εκείνον τον τρόπο που να μη το καταλαβαίνω ,

θέλω να διδάσκομαι από αυτά που αισθάνομαι
και όχι από αυτά που ακούω ή βλέπω μόνο

θέλω στο κουδούνι του σχολάσματος να σκέφτομαι πως πέρασε έτσι η ώρα

θέλω εκείνα τα όρια που θα μάθω να βάζω μόνος μου,
για να τα σέβομαι και όχι να τα φοβούμαι μόνο

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ ή  ΕΔΩ ή  ΕΔΩ

Εκπαίδευση χωρίς Παιδεία. Αυτό θέλουμε; Του Δ.Τσιριγώτη

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Οι εκπαιδευτικοί δεν είναι τα playmobil σας κύριοι


Διαθεσιμότητα , κινητικότητα ,αξιολόγηση, εθελούσια αποχώρηση, εξορθολογισμός , οργανική θέση για όλους, νέο Λύκειο ,νοικοκύρεμα, ανάπτυξη. Πραγματικά όμορφες λέξεις. Λέξεις όμως που έχουν χάσει το πραγματικό τους νόημα .Λέξεις ωραίες βιτρίνες , γλυκόλογα με τα οποία ξεκινάει πάντα ένας βιαστής ,λέξεις παγίδες , γλυκιά νάρκωση  για να μην πονέσει ο ακρωτηριασμός, λίγη ζάχαρη στην άκρη του κουταλιού για να καταπιείς το φαρμάκι , μάσκες προσώπων που θα τρόμαζαν αλλιώς. Tα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.

«ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ»
Πίσω από τις λέξεις : «Αν χρειαστεί να σε απολύσω θα σε προετοιμάσω πρώτα, μη μου πάθεις και τίποτα. Θα σε στείλω διακοπές πρώτα ,όλα πληρωμένα. Και θα πάρω και τα εύσημα του αρχηγού για τη ¨συνεισφορά¨ μου.»
Ψέματα που λέω στον εαυτό μου : «Μου δίνετε μια ελπίδα ότι μπορεί να τη γλυτώσω και έτσι  δεν θα μου έρθει απότομα. Δείχνει πραγματικά τους καλούς σας τρόπους .Άλλος στη θέση σας θα μου ανακοίνωνε ¨μαχαίρι¨ το μοιραίο ενώ εσείς θα με βάλετε πρώτα να καθίσω».
Προτεινόμενη έκφραση για να την αντικαταστήσει : «Απόλυση με αναισθητικό»

 «ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ» (mobility)
Πίσω από τις λέξεις : «Εγώ ξέρω καλύτερα τι σου ταιριάζει, όχι εσύ που το επέλεξες. θα σε πάω από δω, θα σε πάω από εκεί και θα σου βρω  κάτι άλλο που να σου ταιριάζει γάντι. Αν όχι τότε  θα αναγκαστώ σε απολύσω. Δεν θα μπορείς όμως να πεις ότι δεν προσπάθησα να σε σώσω».
Ψέματα που λέω στον εαυτό μου : «Με τιμά, πραγματικά, το γεγονός ότι με βλέπετε σαν το απόλυτο εργαλείο για  τη μηχανή σας και ότι ψάχνεται το καλύτερο για μένα. Αυτή η παιχνιδιάρικη διάθεσή σας με κάνει να αισθάνομαι ότι είμαι ένα κινητικό playmobil  στα ευέλικτα χέρια σας».
Προτεινόμενη έκφραση για να τις αντικαταστήσει: «κινητικότητα» με τη λέξη «κυνικότητα» και «mobility» με τη λέξη «play-mobility».

«ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ»
Πίσω από τις λέξεις : «Αν είσαι καλό και υπάκουο παιδάκι και κάνεις τη δουλίτσα σου ,θα πάρεις καλό βαθμό και θα τη γλυτώσεις την απόλυση».
Ψέματα που λέω στον εαυτό μου : «Δεν φοβάμαι γιατί πιστεύω στην αξία μου και είμαι διατεθειμένος να κάνω ότι μου ζητήσετε. Εξάλλου θα είμαι διαβασμένος όταν θα έρθει η ώρα. Οι ανάξιοι και οι ατίθασοι πρέπει να τρέμουν, όχι εγώ».
Προτεινόμενη έκφραση για να την αντικαταστήσει: «αναξιολόγηση».  

«ΕΘΕΛΟΥΣΙΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ»
Πίσω από τις λέξεις : «Θες να πεθάνεις μόνος σου ή να σε σκοτώσω; Θες να σε απολύσω εγώ ή να απολυθείς μόνος σου; Αν με γλιτώσεις από το κόπο έχει και δωράκι.»
Ψέματα που λέω στον εαυτό μου : «Είναι για μένα θέμα αξιοπρέπειας να αποχωρώ γιατί θα το θέλω εγώ όταν ακόμα μεσουρανώ και όχι αναγκαστικά γιατί μου το επιβάλλουν, όταν θα έχω ξεπέσει».
Προτεινόμενη έκφραση για να την αντικαταστήσει: «Εντεταλμένη απόσυρση»

«ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ»
Πίσω από τις λέξεις : «Πρώτα θα σε βγάλω πλεονάζων με το έτσι θέλω και μετά θα σε μετακινήσω κάπου που δεν θα μπορείς να πας ώστε να παραιτηθείς από μόνος σου.»
Ψέματα που λέω στον εαυτό μου : «Έχω μάθει τόσα χρόνια να μη δένομαι με τους τόπους , με τους ανθρώπους , να είμαι αέρας που περνά , πέτρα που κυλάει και δεν χορταριάζει και δεν έχω πλέον και οικογένεια που με κράταγε κάτω σα βαρίδι».
Προτεινόμενη έκφραση για να την αντικαταστήσει: «παραλογισμός»

«ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ»
Πίσω από τις λέξεις : «Θα σου δώσω μια μόνιμη θέση για να μπορώ καταργώντας τη να σε απολύω. Να μπορώ να σε βρίσκω εύκολα ,να μην σε ψάχνω από εδώ και από εκεί.»
Ψέματα που λέω στον εαυτό μου : «Το δεύτερο μεγαλύτερο μου όνειρο ,μετά το διορισμό στο δημόσιο , αυτό της απόκτησης οργανικής θέσης γίνεται πραγματικότητα. Σας είμαι μόνιμα υποχρεωμένος για τη θέση που θα είμαι χρεωμένος. Πάντα ήμουν της άποψης ότι το ¨ουδέν προσωρινότερο του μονίμου¨ είναι το σωστό και όχι το ανάποδο που λέει το ρητό».
Προτεινόμενη έκφραση για να την αντικαταστήσει: «Υπό κατάργηση θέση για όλους»

 «ΝΕΟ ΛΥΚΕΙΟ»
Πίσω από τις λέξεις : «Είναι το σχολείο της Μαθητείας και της Αριστείας ,για Παιδεία ούτε κουβέντα. Ένα σχολείο φόβητρο που θα ωθεί τα πιο πολλά παιδιά στην ιδιωτική κατάρτιση και τα υπόλοιπα στο ανέβασμα ενός σύγχρονου Γολγοθά σπαρμένο με εξετάσεις και illustration project»
Ψέματα που λέω στον εαυτό μου : «Η χώρα χρειάζεται πολλά εργατικά χέρια για να έχουμε πραγματική ανάπτυξη. Επίσης είναι το καίριο πλήγμα στη παραπαιδεία .Ήδη οι πρώτες ενδείξεις είναι θετικές. Ενώ στα Λύκεια η προσέλευση των μαθητών στα μαθήματα κατεύθυνσης είναι φέτος 30 παιδιά ανά τμήμα , στα φροντιστήρια με το ζόρι φτιάχνουν τμήματα των 5-6 ατόμων το πολύ».
Προτεινόμενη έκφραση για να την αντικαταστήσει: «Αγοραίο Λύκειο»  

«ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΜΑ»
Πίσω από τις λέξεις : «Έχω ντυθεί ¨Ψαλιδοχέρης¨  και κουρεύω οτιδήποτε προεξέχει (αφού πρώτα το ζουλήξω ή το τεντώσω ώστε να προεξέχει σίγουρα) αρκεί να βγαίνουν τα λογιστικά .Στοιβάζω ,αυξάνω το ωράριο εργασίας σου και θα σε μοιράζω σε 5 σχολεία για να το συμπληρώνεις, κλείνω σχολεία  και  αν  μου γκρινιάζεις θα το λάβω υπόψη μου στην αξιολόγησή σου. Α ναι ,και κάτι φρέσκο, θα σε πληρώνω μόνο τις ώρες που δουλεύεις (γιατί νομίζεις ότι σου έφτιαξα κοτζάμ παρουσιολόγιο ;)»
Ψέματα που λέω στον εαυτό μου : «Πάντα ήθελα να νοικοκυρευτώ και να μπω σε μια σειρά αφού μια ζωή ήμουν χύμα, σκορποχώρι ,λάτρης της αταξίας και του χάους. Πάντα ήθελα να έλθει κάποιος να με στρώσει».
Προτεινόμενη έκφραση για να την αντικαταστήσει : « Κούρεμα»

«ΑΝΑΠΤΥΞΗ»
Πίσω από τις λέξεις : «Εκεί που εσύ βλέπεις δάση εγώ βλέπω κτίρια. Εκεί που εσύ βλέπεις καθαρό αέρα εγώ βλέπω καμινάδες . Εκεί που εσύ βλέπεις δουλειά εγώ βλέπω δουλεία. Εκεί που εσύ βλέπεις γη ,νερό ,πόρους εγώ βλέπω χειραψίες για το deal που έκλεισε. Εκεί που εσύ βλέπεις Ελλάδα εγώ βλέπω ταμπέλα ¨πωλείται¨ και μεσιτικά»
Ψέματα που λέω στον εαυτό μου : «Η ανάπτυξη μόνο μπορεί να φέρει την ευημερία γι’ αυτό πρέπει να είμαστε ελκυστικοί για τους υποψήφιους επενδυτές .Ναι λοιπόν θα είμαι και εγώ φθηνός και υπάκουος αρκεί να βγάλω και εγώ κάτι».
Προτεινόμενη έκφραση για να την αντικαταστήσει: «Ξεπούλημα»
ΥΓ. Κύριοι, κρίμα που δηλώνετε και οπαδοί της οικονομίας και της διαφάνειας .Χρειαστήκατε 9 όμορφες λέξεις για να καμουφλάρετε αυτό που λαχταράτε : ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.
Δημήτρης Τσιριγώτης. Φυσικός









Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

Επιτέλους μια οργανική και ας απολυθώ

Η νέα τροπολογία του Υπ. Παιδείας που βγήκε στο φως της δημοσιότητας και που αφορά τις ¨οργανικές θέσεις όλων των εκπαιδευτικών¨ ήρθε να μετατρέψει σε τρικυμία τα ήδη ταραγμένα νερά σχετικά με την ανασφάλεια που επικρατεί τελευταία στην πολύπαθη ζωή των περισσότερων εκπαιδευτικών. Το σύνθημα του υπουργείου είναι ¨οργανική θέση για όλους ¨ κάτι που ο υπουργός Παιδείας είχε προαναγγείλει μέσα στο καλοκαίρι και που μάλλον είχε περάσει στα ψιλά της επικαιρότητας.
Τι προβλέπει με λίγα λόγια η τροπολογία αυτή;
 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ   ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ

Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

Είχε success η απεργία ή ήταν ένα ακόμα story;

Ο ρόλος της ΟΛΜΕ στην απεργία

Όταν ανοίγει ένας διάλογος για το συνδικαλισμό πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος να πυροδοτήσουμε καταστάσεις που θα έχουν αποτέλεσμα να φτάσουμε σε σημείο να μην έχουμε τελικά καθόλου συνδικαλισμό. Αυτό βέβαια θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα για τον κλάδο μας αφού είναι ο μοναδικός και αδιαμφισβήτητος τρόπος συλλογικής εκπροσώπησης και διεκδίκησης.
Το θέμα με την ΟΛΜΕ είναι η απόσταση της ηγεσίας της με τη βάση των καθηγητών. Εδώ υπάρχει μεγάλο χάσμα. Επίσης υπάρχει έλλειμμα εμπιστοσύνης της βάσης απέναντι στην ΟΛΜΕ, αποτέλεσμα μιας σειράς λανθασμένων επιλογών που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια (της καταμαρτυρούν αδράνεια που δεν πρότεινε κινητοποιήσεις νωρίτερα ,όταν βλέπαμε αυτό που θα ερχότανε).Στη συγκεκριμένη απεργία δεν λειτούργησε ο κοινωνικός αυτοματισμός που δολίως προσπάθησε να ενεργοποιήσει το υπουργείο παιδείας βάζοντας τη βάση των καθηγητών σε αντιπαράθεση με την ΟΛΜΕ. Αυτή τη φορά οι καθηγητές συσπειρώθηκαν γύρω από το σωματείο τους και έλειψαν και οι γνωστές κορώνες του τύπου ¨για όλα φταίει η ΟΛΜΕ¨ .Σίγουρα υπήρξε μια καλύτερη στάση και από την ΟΛΜΕ σε σχέση με το παρελθόν .Όμως πολλά πρέπει να γίνουν ακόμα ώστε να μπορούμε να πούμε ότι η ΟΛΜΕ εκφράζει τις πραγματικές θέσεις της βάσης , οπότε αυτόματα θα απολαμβάνει και την εμπιστοσύνη της. Εγώ θα σταθώ σε τέσσερα πράγματα :
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Είναι ψαλίδι και όχι εξορθολογισμός ανόητε(για τους καθηγητές Σάμου- Ικαρίας)

Αυτές τις μέρες διαδραματίζεται ένα ακόμα επαίσχυντο γεγονός στο πολύπαθο χώρο της εκπαίδευσης .Το υπουργείο παιδείας με τα γνωστά μαγειρέματα που κάνει κατάφερε να κατασκευάσει 68 πλεονάζοντες καθηγητές στα νησιά της  Σάμου και της Ικαρίας , οι οποίοι στην καλύτερη περίπτωση είναι αναγκασμένοι  να πάρουν το δρόμο της μετανάστευσης και στη χειρότερη (εάν επαληθευτούν τα σενάρια της ντροπής περί κινητικότητας ) θα βρεθούν να παλεύουν για την  ίδια την παραμονή τους στη δημόσια  εκπαίδευση.

Με τους ακρίτες καθηγητές  που παραμένουν  στις εσχατιές της χώρας βρήκανε να τα βάλουνε; Αντί να τους δίνουν κίνητρα για να παραμείνουν στην παραμεθόριο , εκεί που οι χάρτες διπλώνουν ,τους αναγκάζουν να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους .Ποιούς ,αυτούς που τόσα χρόνια βγάζανε τη βρώμικη δουλειά της εκπαιδευτικής κοινότητας; Οι απελάτες ,τελικά, εμφανίστηκαν αλλά ήταν από την ενδοχώρα.  ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

Οι καθηγητές μίλησαν. Το υπουργείο κατάλαβε ή να το επαναλάβουνε ;

Αναρωτιέμαι πως νομιμοποιείται η τωρινή πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας να παραμένει αταλάντευτη και ανυποχώρητη στις θέσεις της όταν το 90% των υπαλλήλων του τομέα ευθύνης της(καθηγητές), δηλώνει ξεκάθαρα ότι διαφωνεί με τις επιλογές της. Επιπλέον δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι μέσα και στο υπόλοιπο 10% ,που μεταφράζεται ως απεργοσπασία, όλοι οι καθηγητές συμφωνούν με τις πρακτικές της κυβέρνησης ή ότι έχουν άλλους προσωπικούς λόγους που δεν απεργούν.Η απεργία αυτή των καθηγητών έχει αναπόφευκτα και δημοψηφιστικό χαρακτήρα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ  ΕΔΩ  ή ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Ένα βίντεο με αφορμή την απεργία των καθηγητών :Η Αριστεία, η Μαθητεία και η Παιδεία. Ένα παραμύθι για μεγάλους


 Κείμενο και δημιουργία video : Δημήτρης  Τσιριγώτης (φυσικός)                                        
Έργα και σκίτσα : Μαργαρίτα Βασιλάκου                                         (ζωγράφος και καθηγήτρια καλλιτεχνικών )

                                  TO KΕΙΜΕΝΟ 
Μια φορά και έναν καιρό πριν από αρκετά χρόνια σε μια μακρινή χώρα του Νότου που είχε το περίεργο όνομα η ‘’ χώρα των κλειστών ματιών ’’ ζούσε μια όμορφη  οικογένεια .Τη μαμά τη λέγανε Δημοκρατία ,το μπαμπά Λαό και είχανε και μια λατρεμένη κόρη που τη λέγανε  Παιδεία.
Στην αρχή γλυκιά γαλήνη  επικρατούσε στο σπιτικό τους .Αυτή τους η ευτυχία όμως προκαλούσε τη κακία σε πολύ κόσμο. Κάποιοι άνθρωποι που έμοιαζαν με αλεπούδες έφτασαν σε σημείο να βάλουν λόγια στο Λαό ότι η γυναίκα του η Δημοκρατία φλερτάρει, όταν εκείνος λείπει ,με τον άσπονδο εχθρό του τον Άρχοντα. Δεν δίστασαν μάλιστα να δημιουργήσουν ψεύτικα ενοχοποιητικά στοιχεία και έτσι ο Λαός πείστηκε ότι η γυναίκα του τον απατά.
Μετά από ένα μεγάλο καβγά όπου η Δημοκρατία  ωρυότανε για την αθωότητά της ο Λαός αισθανόμενος βαθιά προδομένος έφυγε από το σπίτι και από τότε κανείς δεν τον είδε ,ούτε και τον άκουσε .
 H Δημοκρατία έπεσε να πεθάνει από τη στενοχώρια της γιατί τον αγαπούσε το Λαό. «Και τώρα ;Τώρα τι θα απογίνω εγώ και η κόρη μου η Παιδεία ;» αναρωτιότανε νιώθοντας αδύναμη και μετέωρη να τα καταφέρει μόνη της .
Τότε περίπου ήταν που άρχισαν να καταφτάνουν στο σπίτι της τα δώρα του Άρχοντα. Λουλούδια και κοσμήματα για εκείνη και παιχνίδια ,ρούχα και φαγητά για το παιδί. Οι αρχικές αντιρρήσεις της Δημοκρατίας κάμφθηκαν τελείως όταν ο Άρχοντας της φανέρωσε τις αγαθές του προθέσεις με  πρόταση γάμου που συνοδεύονταν από ένα δαχτυλίδι που είχε το μεγαλύτερο διαμάντι που είχε δει. H Δημοκρατία κολακεύτηκε και αποφάσισε να παντρευτεί τον Άρχοντα. Αυτό που ,μέτρησε πολύ σε αυτή της την απόφαση ήταν ότι Άρχοντας της υποσχέθηκε ότι θα αγαπάει τη Παιδεία σα δικό του παιδί .
Εξάλλου και ο Άρχοντας είχε δύο δικές του κόρες που τις έλεγαν Μαθητεία τη μία και Αριστεία την άλλη. Τις είχε αποκτήσει  από παλαιότερο γάμο με μια γυναίκα που την έλεγαν Αγορά .Η Αγορά ήταν μια κυρία ελαφρών ηθών ,όπως θα λέγαμε ,αλλά ο Άρχοντας την είχε παρουσιάσει ως  μια κυρία του ‘’καλού κόσμου ‘’ .Μετά από λίγο καιρό όμως φανερώθηκε η αλήθεια και  αμέσως μόλις ξέσπασε το σκάνδαλο ο Άρχοντας αναγκάστηκε να τη χωρίσει. Μετά το χωρισμό ο Άρχοντας εξακολουθούσε να έχει σχέσεις με την Αγορά στα κρυφά .Μακριά από τις αυστηρές ματιές της καθωσπρέπει κοινωνίας ο Άρχοντας και η Αγορά εξακολουθούσαν να ζούνε τον έρωτά τους .Παράνομα και ίσως  ,γι’ αυτό και πιο παθιασμένα .Ο κόσμος όμως δεν  συγχώρησε ποτέ την Αγορά και μάλιστα την ονόμασε  ως  την: «ωραία χωρίς καρδιά».
Έτσι λοιπόν ο Άρχοντας ,η Δημοκρατία ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου με τις ευλογίες της καλής κοινωνίας . Και ενώ κάπου εδώ θα περιμέναμε το «έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα» τα πράγματα  πήραν μια περίεργη τροπή.
 Η Μαθητεία και η Αριστεία αμέσως συνωμότησαν εναντίον της θετής τους αδελφής ,της Παιδείας. Ποτέ τους δεν την έπαιζαν και ήθελαν να της κάνουν τη ζωή δύσκολη. Και τα κατάφερναν με την βοήθεια του πατέρα τους .Ό Άρχοντας λοιπόν αγόραζε τα πιο ακριβά και τα πιο όμορφα ρούχα για τις δυο του κόρες και άφηνε τη Παιδεία με τα παλιά της ρούχα ,φροντίζοντας μόνο να τα δίνει για μπάλωμα όποτε άνοιγε καμία καινούρια τρύπα. Επίσης παίνευε μόνο τις δύο του κόρες ,την Αριστεία για την επιμέλειά της και την Μαθητεία για την εργατικότητά της ,και ποτέ μα ποτέ δεν έλεγε καλή κουβέντα για την Παιδεία.
 Η Δημοκρατία έβλεπε αυτά που συμβαίνανε αλλά είτε έκανε τα στραβά μάτια είτε παραπονιότανε με πολύ μαζεμένο  τρόπο στον Άρχοντα γιατί έτρεμε στην ιδέα ότι εκείνος  θα μπορούσε να πετάξει εκείνη και το παιδί της στο δρόμο. Έτσι λοιπόν η καημένη η Παιδεία μαράζωνε μέρα με τη μέρα .Όχι ότι την ένοιαζαν τα ακριβά ρούχα , τα στολίδια και τα παινέματα .Αυτό που τις έτρωγε τη ψυχή ήταν ότι δεν είχε παιδιά για να παίξει ,μιας και η Αριστεία και η Μαθητεία ήταν όλη μέρα μπροστά σε ένα καθρέφτη να καμαρώνουν τον εαυτό τους. Ένοιωθε λοιπόν μοναξιά και την παιδικότητά της να σβήνει.
 Όμως επειδή στα παραμύθια , τίποτα δεν μένει κρυφό για πάντα , τα νέα ταξίδεψαν γρήγορα και μπήκαν στα αυτιά του νονού και πνευματικού πατέρα της Παιδείας που τον φώναζαν Δάσκαλο. Εκείνος μόλις έμαθε ότι η βαφτισιμιά του δεν είναι καλά ,ταράχθηκε πολύ και αποφάσισε να τη βοηθήσει. Αναποδογύρισε γη και ουρανό για να βρει το πατέρα της Παιδείας ,το Λαό.
Τελικά μετά από μεγάλο αγώνα τον βρήκε αλλά το θέαμα που αντίκρισε του έκοψε τα πόδια. Ο Λαός κείτονταν ξαπλωμένος  μπροστά του ,αλλά ούτε μιλούσε μα ούτε άκουγε. Από τη στενοχώρια του είχε πέσει σε ένα βαθύ ύπνο ,λήθαργο όπως τον λένε κάποιοι.
 Ό Δάσκαλος χωρίς να το σκεφτεί καθόλου άρχισε να τον σκουντάει δυνατά αλλά μάταια. Μετά συνέχισε και με πυξ και με λαξ αλλά πάλι τίποτα .Στο τέλος σκαρφάλωσε πάνω στο στήθος του ξαπλωμένου Λαού και άρχισε να κάνει τραμπολίνο αλλά πάλι δεν πέτυχε τίποτα .
Ο Δάσκαλος έσκυψε το κεφάλι και έκανε να φύγει πεπεισμένος ότι ο Λαός δεν πρόκειται ποτέ του να ξυπνήσει .Πριν βγει από τη πόρτα ένα παραμιλητό έφυγε από τα χείλη του και κτύπησε το αυτί του Λαού με την ορμή χιλίων βουβαλιών : «Η Παιδεία θα πεθάνει αν δεν έχει παιδιά για να παίζει ».
 Για πότε τινάχθηκε πάνω ο Λαός , χτύπησε τη γροθιά του στο κρεβάτι του λήθαργου και είπε στο Δάσκαλο «πάμε» κανείς τους δεν κατάλαβε. Και μια και δυο κίνησαν για το παλάτι του Άρχοντα .
Μόλις έφτασαν οι φρουροί του παλατιού πήγαν να τους εμποδίσουν την είσοδο και να τους συλλάβουν αλλά ήταν τόση πολλή η δύναμη και τόσο μεγάλος ο θυμός του Λαού που οι φρουροί ,μόλις τον αντικρίσανε, το βάλανε στα πόδια και ακόμα τρέχουν.
Ο Λαός στο πι και φι βρέθηκε μπροστά στη γυναίκα του τη Δημοκρατία η οποία μόλις τον είδε έπεσε στα γόνατα και άρχισε , με λυγμούς να παρακαλάει να τη συγχωρήσει. Ο Λαός έσκυψε τρυφερά από πάνω  της και τις έκλεισε απαλά το στόμα με τα χέρια του  ψιθυρίζοντάς  της : « μη πεις άλλα ,έχουμε καιρό γι αυτά. Η Παιδεία , που είναι η Παιδεία ;»
Μα η Παιδεία ήταν τόση ώρα πίσω του και είχε δει όλη τη σκηνή. Ένα τεράστιο μεγάλο χαμόγελο είχε ζωγραφιστεί στο πρόσωπό της και τα χρώματα που είχαν σβηστεί από το δέρμα της ένα ένα άρχισαν να επανέρχονται .
Τις αγκαλιές και τα φιλιά που ακολούθησαν λέω να μη τα περιγράψω . Ας  αφήσουμε τους ήρωες στην ησυχία τους να τα χαρούν ,μη ντραπούν που τους κοιτάμε.
Τη στιγμή που η όμορφη αυτή οικογένεια έβγαινε από το παλάτι του Άρχοντα πλήθος κόσμου που είχε μάθει τα ευχάριστα ζητωκραύγαζε μη μπορώντας να ελέγξει τη χαρά του.
Και επειδή  μαγικά δεν συμβαίνουν μόνο στα παραμύθια ακούστε να δείτε τι έγινε. Κάποια στιγμή  η μικρή Παιδεία ξέφυγε από τη προσοχή των γονέων της , έτρεξε σε μια παρέα παιδιών και άρχισε να παίζει με τη ψυχή της ,να γελάει ,να στροβιλίζεται και να κυλιέται ανάμεσα στα λουλούδια.
Ήταν τόση η χαρά της που και οι μεγάλοι ,όταν την είδαν, άρχισαν να κάνουν το ίδιο ,να παίζουν σα παιδιά .Και τότε έγινε το μαγικό που λέγαμε: Ξαφνικά στη ‘’χώρα των κλειστών ματιών ’’  τα μάτια όλων άνοιξαν διάπλατα.
Και αφού συνήθισαν τον ήλιο αποφάσισαν τη χώρα τους από εδώ και πέρα να τη λένε  Ελλάδα. Και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
Και ο Άρχοντας ;Πως έζησε ο Άρχοντας ; Α ναι αυτόν τον ξεχάσαμε τελείως. Οι φήμες λένε ότι έφυγε μακριά αλλά φοβούνται ότι θα επιστρέψει με άλλο πρόσωπο.
Και εκείνη η μάγισσα η Αγορά ,τι να απέγινε άραγε ;Ποιος ξέρει τι  άλλο θα γεννήσει το πονηρό μυαλό της αύριο ; Το νου μας ,έτσι;

                       Δημήτρης Τσιριγώτης .Φυσικός


Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

Ο Καλός ,ο Κακός και ο Άσκημος καθηγητής λέει όχι στην απεργία

Κάποτε ήταν τρεις φίλοι .Και οι τρεις μαθηματικοί .Η γνωριμία τους έγινε στη σχολή τη πρώτη μέρα που πάτησαν το πόδι τους σε αυτήν. Έτυχε να καθίσουν σε διπλανές θέσεις στη πρώτη παρακολούθηση που έκαναν .Αποφάσισαν να ονομάσουν τη παρέα τους ως «ο Καλός ,ο Κακός και ο Άσκημος» από το γνωστό σπαγκέτι γουέστερν  σκηνοθετημένο από τον Σέρτζιο Λεόνε που τότε ήτανε στη μόδα και παιζότανε σε πολλά σινεμά της Αθήνας.  (Το σενάριο περιστρέφεται γύρω από τρεις τυχοδιώκτες πιστολέρο που αναζητούν ένα σεντούκι χρυσού  μέσα στο χάος της βίας των μαχών του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου).
 Από τότε έχουν περάσει ούτε λίγο ούτε πολύ είκοσι χρόνια και η φιλία τους έχει αντέξει . Αν δούμε λίγο τη πορεία τους μέχρι σήμερα, ίσως καταλάβουμε γιατί. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ   ΕΔΩ ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ


Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2013

Τα ίσια ανάποδα έχει γυρίσει το υπουργείο παιδείας

 Ίσια:  Ενώ υπόσχεται καλύτερο δημόσιο σχολείο
ανάποδα : κάνει ότι μπορεί  για να το υποβαθμίσει , έχει κηρύξει τον πόλεμο  σε αυτούς που το υπηρετούν (τους εκπαιδευτικούς) και κλείνει το μάτι στην ιδιωτική εκπαίδευση.

Ίσια : Ενώ υπόσχεται ίσες ευκαιρίες εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά ,
 ανάποδα :  σπρώχνει ένα μεγάλο ποσοστό από αυτά στη κατάρτιση , στη μαθητεία και στο να εγκαταλείψουν τελείως το Λύκειο .
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ   ΕΔΩ   ή   ΕΔΩ   ή  ΕΔΩ

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

Όχι σε εμφύλιο μεταξύ καθηγητών και ΟΛΜΕ

Ακούγοντας τις πρόσφατες δηλώσεις της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας διαπιστώνει κανείς  τι έχει αλλάξει στο τρόπο αντιμετώπισης του ενδεχομένου της προκήρυξης μιας απεργίας των καθηγητών.

Τον περασμένο  Μάιο ο στόχος ήταν η δημιουργία αντιπαράθεσης μεταξύ των γονέων των μαθητών με τους καθηγητές προκαλώντας  ανάφλεξη του κοινωνικού αυτοματισμού και δίνοντας έμφαση στην ‘’ευαίσθητη φάση’’ που θα βρίσκονταν οι μαθητές που θα έδιναν πανελλαδικές εξετάσεις και στο ότι μια ενδεχόμενη απεργία θα τους κλόνιζε τη ψυχολογία .Η αλήθεια είναι ότι η μπλόφα  αυτή του υπουργείου πέτυχε και βρέθηκαν οι καθηγητές να χαρακτηρίζονται ως αναίσθητοι και εγωιστές και η κυβέρνηση να ανακηρύσσεται από το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας ως ευαίσθητη που δεν φοβήθηκε το κόστος για να προστατεύσει τους μαθητές και τους γονείς που αγωνιούσαν. Έτσι φτάσαμε στην επονείδιστη ενέργεια της προληπτικής επιστράτευσης των καθηγητών με τις ευλογίες μεγάλου μέρους του κόσμου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ     ΕΔΩ  ή   ΕΔΩ  ή   ΕΔΩ

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

Παρέμβαση της ΕΛΜΕ Ηρακλείου στην αρχή της παράστασης "Ποιος τη ζωή μου"

Εδώ θα δείτε το σχετικό βίντεο












ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΔΡΑΣΗ ΣΕ ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ.

ΤΟ ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ Ν.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ  ΓΕΜΑΤΟ.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ .

ΕΙΠΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ,
ΑΚΟΥΣΕ ΤΑ ΤΥΜΠΑΝΑ ΚΑΙ  ΕΙΔΕ ΤΑ ΠΑΝΟ ΠΟΥ ΠΕΦΤΑΝΕ.

Ο ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΩΤΤΑΣ (ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΤΟ 1973) ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΚΟΥΣΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΘΕΑΤΕΣ 
" ΠΟΙΟΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ........."

Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

Ιστορίες καθηγητικής τρέλας το Σεπτέμβρη του 2013


Ο Γιώργος ο φιλόλογος σήμερα το πρωί ξύπνησε πολύ νωρίς ,χωρίς ξυπνητήρι. Ένιωθε κουρασμένος. Είναι 11 του Σεπτέμβρη του 2013,ημέρα του αγιασμού. Άλλες χρονιές τέτοια μέρα είχε την αγωνία για το πως θα κυλήσει  η  νέα σχολική χρονιά. Η μόνη του έγνοια  ήταν να μην έλειπε κανείς ,να μην είχε πάθει τίποτα κακό κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών. Αυτή τη φορά όμως το μυαλό του ήταν σκόρπιο. Φόβοι το κατέκλυζαν και ενοχές μαζί. Σαν ριπές γάζωναν το μυαλό του. Διάφορα πρόσωπα επισκέπτονταν τη φαντασία του την ώρα που ξυριζότανε μπροστά στον καθρέφτη. Αυτός προσπαθούσε να τα διώχνει γρήγορα αλλά κάθε φορά που το κατάφερνε εμφανίζονταν στη θέση τους άλλα πρόσωπα με εκείνο το ανυπόφορο βλέμμα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ  ή   ΕΔΩ ή και ΕΔΩ

Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

Εδώ σχολείο ,εδώ σχολείο SOS.


Εδώ σχολείο ,εδώ σχολείο. Εκπέμπουμε σήμα κινδύνου.SOS. Αν μας ακούει κανείς ας έρθει να μας βοηθήσει. Γρήγορα μόνο.
    
Αδέλφια μας συνάδελφοι , αδέλφια μας συνάδελφοι μας λαμβάνετε; Μη μας αφήνετε μόνους τώρα. Μην εγκαταλείπετε το πλοίο γιατί θα πνιγείτε στη μαύρη θάλασσα. Μη σκύψετε το κεφάλι και μπείτε στις τάξεις κάνοντας ότι δεν συμβαίνει τίποτα. Οι λόγοι που σας σπρώχνουν να υποχωρήσετε να είστε σίγουροι ότι ισχύουν και για τους περισσότερους από εμάς, οπότε δεν έχει νόημα να τους προβάλλετε ως αιτίες .Είναι λογικό να φοβάστε. Ποιος σας είπε ότι και εμείς δεν φοβόμαστε; Από μια άποψη η γενναιότητα είναι παιδί του φόβου .Είναι η πράξη απελπισίας κάποιου που κουράστηκε να φοβάται και αποφάσισε να φωνάξει «φτάνει πια». Αλήθεια ,εσείς ακόμα δεν έχετε φτάσει σε αυτό το σημείο; Πόση ξεφτίλα αντέχετε ακόμα; Να ξέρετε ότι κάποιοι επενδύουν στην αντοχή σας αυτή και σας κουτσουρεύουν λίγο λίγο, γλυκά. Υπάρχουν  όμως κάποιες στιγμές στη ζωή που πρέπει να ρισκάρεις. Είναι εκείνες που δεν έχεις και πολλά ακόμα να χάσεις. Κλείνεις τα μάτια, παίρνεις βαθιά αναπνοή  και βουτάς. Αδέλφια μας συνάδελφοι μην αντιμετωπίζετε τον εαυτό σας σα πρόβατα που απλά περιμένουν την σειρά τους για να σφαγιαστούν ελπίζοντας ότι ποτέ δεν θα έρθει. Δεν έχετε παρά να μετρηθείτε  και θα δείτε ότι κάποιοι ήδη λείπουν. Ήρθε η ώρα για δράση .Δεν αρκεί να είμαστε σιωπηλά αντίθετοι. Πρέπει να κάνουμε σαματά και ας μη το συνηθίζουμε. Και αν πρέπει να αρκεστούμε σε ένα σύμβολο και μόνο σε  αυτό θα ήταν εκείνο του περήφανου αετού που πετάει στους ουρανούς και κανείς δεν τον σκιάζει. Ελευθερία! Γιατί για την ώρα μπορεί ακόμα να έχουμε δουλειά ,όμως έχουμε απολέσει την ελευθερία μας. Πως να τη διδάξουμε στα παιδιά όταν δεν την έχουμε πια; Αετοί λοιπόν και όχι πρόβατα. Και προσοχή, όχι μόνο για λίγο. Να μην χαμηλώσουμε ξανά τα φτερά γι ’αυτούς που θα μας κάνουν νόημα να προσγειωθούμε .Όχι. Τα θέλουμε όλα πλέον. Δεν θα αρκεστούμε στα λίγα που θα μας τάξουν. Θέλουμε τον ουρανό και τη βουνοκορφή.  
    
Αδέλφια μας γονείς ,αδέλφια μας γονείς μας λαμβάνετε; Μη μας εγκαταλείπετε .Είμαστε μαζί σε αυτό τον αγώνα .Κλείστε τα αυτιά σας στις Σειρήνες που σας πλανεύουν και σας εκμεταλλεύονται. Τόσα χρόνια σε εμάς εμπιστευόσασταν  τα παιδιά σας ,μην το ξεχνάτε αυτό. Σας παραπλανούν όσοι σας λένε ότι κόπτονται για να είναι τα σχολεία ανοικτά. Δεν το κάνουν ούτε για σας ούτε για τα παιδιά σας αλλά γιατί φοβούνται μην ενωθούμε γονείς και καθηγητές και απαιτήσουμε. Δύο ποτάμια που κυλάνε προς την ίδια μεριά ,όταν  ενώνονται, γίνονται χείμαρρος. Δύο ποτάμια όμως που κυλάνε αντίθετα όταν συγκρουστούν γίνονται λίμνη. Αυτό θέλουν να πετύχουν ,την ήσυχη λιμνούλα γιατί φοβούνται την ορμή ενός χειμάρρου  η οποία  παρασέρνει οτιδήποτε δεν έχει βαθιές ρίζες. Αδέλφια μας γονείς ακόμα και αναγκαστούμε να κλείσουμε για λίγες μέρες τα σχολεία θα το κάνουμε  για να τα ανοίξουμε όπως πρέπει και  όπως αξίζουν τα παιδιά σας. «Το σχολείο θα παραμείνει κλειστό λόγω έργων». Πιστεύω να καταλαβαίνετε ότι αν δεν αντιδράσουμε τώρα το δημόσιο σχολείο θα κινδυνέψει από πραγματικό κλείσιμο και οριστικό τέλος. Ο θεσμός ,τυπικά, θα συνεχίσει να υπάρχει αλλά θα είναι ένα σχολείο ταξικό ,ιδιωτικοποιημένο που θα υπακούει στους νόμους της ελεύθερης οικονομίας ,που θα παρέχει κατακερματισμένη γνώση και θα προκαλεί σύνδρομα εξάντλησης σε μαθητές και καθηγητές. Αδέλφια μας γονείς έχετε δίκιο όταν λέτε ότι τα σχολεία δεν εκπαίδευαν καλά τα παιδιά χρόνια τώρα και ότι δεν είναι τωρινό φαινόμενο μόνο. Και εμείς το ίδιο νιώθαμε και δίναμε αυτό τον μάταιο αγώνα ενώ ξέραμε ότι ήμασταν από πριν χαμένοι. Έχετε δίκιο αν μας κατηγορείτε ότι ποτέ δεν απαιτήσαμε πραγματική εκπαίδευση, ήμασταν αδρανείς στις επιταγές των εκάστοτε υπουργών και δεν αρθρώσαμε μια δική μας ολοκληρωμένη πρόταση πραγματικής αλλαγής. Όμως τώρα αναγκαστήκαμε να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας και να απαιτήσουμε να σταματήσει η αποδομή του δημόσιου σχολείου. ‘Όμως πρέπει να μας εμπιστευθείτε αλλιώς δεν έχουμε δύναμη. Η δική σας γνώμη θα καθορίσει τις εξελίξεις. Είτε θα λειτουργήσει σα δύναμη καταστολής είτε θα μας δώσει τη φόρα που χρειάζεται για να αλλάξουμε τα πάντα. Το περασμένο Μάιο σας ξεγέλασαν ότι δήθεν νοιάστηκαν για τα παιδιά σας για να επιδοκιμάσετε την επιστράτευσή μας. Έτσι δεν μπορέσαμε να ανακόψουμε τότε τα δόλια σχέδιά τους , με αποτέλεσμα εμάς να μας τρομοκρατούν και να μας απολύουν έναν-έναν και για τα παιδιά σας να ετοιμάζουν ένα σχολείο ,σύγχρονο κολαστήριο ,που θα διέπεται από εξετασιομανία και άκρατο ανταγωνισμό. Η λυδία λίθος που θα κρίνει τη γνησιότητα των αιτημάτων μας βρίσκεται στα δικά σας χέρια καλώς ή κακώς. Το μόνο που θέλουμε να θυμάστε τη κρίσιμη ώρα που θα κληθείτε να πάρετε θέση είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς είμαστε αφοσιωμένοι στα παιδιά ,επιλέξαμε να ζούμε με τα παιδιά και δεν θα κάναμε ποτέ τίποτα ,μα τίποτα , που θα ήταν για το κακό τους. Και αν αμφιβάλλετε γι’ αυτό ρωτήστε εκείνα να σας πουν.

Παιδιά μας μαθητές, παιδιά μας μαθητές μας λαμβάνετε; Είμαστε μαζί σας. Ο αγώνας μας γίνεται κυρίως για εσάς. Για να φύγει η καταχνιά από το σχολείο και να μπορείτε κάποια μέρα να πηγαίνετε σε αυτό με χαρά. Τώρα μοιάζει με καταναγκαστικά έργα μιας μοντέρνας φυλακής. Δεν γίνεται η ουσία της εκπαίδευσης να είναι οι εξετάσεις. Δεν γίνεται να ξεκινάτε το σχολείο με όλα τα χρώματα και να σας μένει στο τέλος μονάχα ένα γκρι. Το σχολείο θα έπρεπε να τονίζει τα διαφορετικά χρώματα του καθενός και όχι να τα σβήνει, αφήνοντας ένα μόνο χρώμα ,ίδιο για όλους. Δεν γίνεται η μόνη ευχάριστη ανάμνηση από τη σχολική σας ζωή να είναι η τριήμερες και πενθήμερες εκδρομές. Η μπολιασμένη με παιδεία εκπαίδευση είναι μια χαρούμενη διαδρομή που μαθαίνεις να κοιτάζεις τον κόσμο με αισιόδοξα και ελεύθερα μάτια .Που ευχαριστιέσαι το ταξίδι και δεν βιάζεσαι να φτάσεις στον τελικό προορισμό. Που μαθαίνεις να συνεργάζεσαι και να μοιράζεσαι. Που υπερισχύει το εμείς και όχι το εγώ. Τώρα σου λένε να φορέσεις παρωπίδες και ωτοασπίδες και να κοιτάξεις να νικήσεις στη κούρσα που σε υποχρεώνουνε να τρέξεις. Γιατί αν δεν νικήσεις θα από άλογο κούρσας θα σε κάνουνε άλογο κάρου. Εμείς δεν  θέλουμε να είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Θέλουμε να γίνεις εκείνο το υπερήφανο και ελεύθερο  καθαρόαιμο που δεν θα ανέχεται κανέναν γητευτή και θα τον γκρεμίζει από τη ράχη του. Γι’ αυτό   και μόνο αξίζει να παλέψουμε .Και θα παλέψουμε.  
  
Εδώ σχολείο ,εδώ σχολείο. Μας ακούει κανείς ; SOSτε το ελληνικό σχολείο.
                                         Δημήτρης Τσιριγώτης. Φυσικός

Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

Να το χαίρεστε το νέο σας σχολείο


Το νέο μου σχολείο δεν θα έχει φύλακα. Ξέρετε ήταν αυτός ο περίεργος τύπος που το πρωί μας καλημέριζε έναν έναν και εκτελούσε και χρέη  σχολικού τροχονόμου .Που ήταν και μάστορας και έφτιαχνε ότι χάλαγε. Που τον νιώθαμε ως το προστάτη μας και ήμασταν ήσυχοι στη τάξη. Που δεν θα μας άφηνε να κάνουμε κοπάνα. Ήταν το άγρυπνο μάτι των γονέων  και των καθηγητών μας εκεί που δεν μπορούσε να φτάσει. Και επειδή ο φύλακας υπάρχει για να φυλάει τα  πολύτιμα αλήθεια κύριοι,  μήπως δεν θεωρείται τα παιδιά ως τέτοια; Αυτό να μας πείτε.  
  
Το νέο μου σχολείο  θα έχει λίγα μαθήματα. Μαθήματα που θα ακολουθούν το νόμο της χρηστικότητας .Τι να την κάνουμε λέει  τη μουσική , τα καλλιτεχνικά και την τεχνολογία;
 Διαβάστε τη συνέχεια .ΕΔΩ ή ΕΔΩ

Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

Τον δύσκολο δρόμο πρέπει να διαλέξουν οι εκπαιδευτικοί

Υπάρχουν κάποιες στιγμές, λίγες, στη ζωή του κάθε ανθρώπου όπου φτάνει στο μεγάλο το σταυροδρόμι  και  πρέπει να επιλέξει έναν από τους δύο δρόμους. Είναι διχασμένος  για το ποιόν να ακολουθήσει. Ο ένας δρόμος είναι σαφώς πιο εύκολος ,περπατείται και έχει ανοιχτεί από καιρό τώρα. Ο άλλος δεν είναι στρωμένος. Μοιάζει δύσβατος ,τρομαχτικός και απρόβλεπτος.  Κάπως έτσι πιστεύω είναι τα πράγματα για εμάς τους εκπαιδευτικούς αυτή τη περίοδο. Έχουμε φτάσει στο μεγάλο το σταυροδρόμι. Πρέπει να διαλέξουμε δρόμο. Και πρέπει να το κάνουμε γρήγορα. Η κλεψύδρα σε λίγο αδειάζει.
Διαβάστε τη συνέχεια   ΕΔΩ   ή   ΕΔΩ

Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

Με λένε Teacher-Man και είμαι σούπερ-ήρωας


Με λένε Teacher-Man και είμαι ένα μείγμα  των πιο γνωστών σούπερ-ηρώων.

Από τον Superman έχω πάρει όλες εκείνες τις υπεράνθρωπες δυνάμεις. Πάρτε μια ιδέα τι εννοώ: Είμαι στη τάξη και κάνω μάθημα. Το υπερευαίσθητο αυτί μου ‘’πιάνει’’  ύποπτη κίνηση στην εξώπορτα του σχολείου. Ο κύριος Κώστας ο φύλακας δεν είναι πια εκεί. Πετάγομαι από τη τάξη να προλάβω πιθανή εισβολή  και καθώς περνάω από το γραφείο η διευθύντρια μου φωνάζει «Δημήτρη το Survey δεν το επικαιροποιήσαμε  και λήγει η προθεσμία του. Έλα τώρα γιατί χαθήκαμε». Είμαι σε τρίλλημα. Συγκεντρώνομαι .Είμαι ο  Teacher-Μan .Κάτι θα σκεφτώ που να πάρει η ευχή. Και ξαφνικά ,Bingo.Αποφασίζω να δράσω γρήγορα. Τρέχω προς το κουδούνι του διαλλείματος και το πατάω 10 λεπτά νωρίτερα. Τι σόι σούπερ ήρωας είμαι, εάν δεν μπορώ να κάνω μια μικρή μετατόπιση του χρόνου;
Διαβάστε τη συνέχεια   ΕΔΩ ή ΕΔΩ

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

«Φτώχεια ,αμορφωσιά, ανελευθερία» ή «ψωμί,παιδεία , ελευθερία» ;


Αυτή τη περίοδο όλη η εκπαιδευτική κοινότητα είναι καρφωμένη στην οθόνη του υπολογιστή και της τηλεόρασης  και εμβρόντητη προσπαθεί να καταλάβει τι έχει συμβεί και τι μέλλει γενέσθαι.

Τέλος ο καθηγητής ειδικότητας. Ζήτω ο καθηγητής-δάσκαλος

Αν λάβουμε υπ’ όψιν μας τις τελευταίες ενέργειες του υπουργείου παιδείας (κατάργηση ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ ,διεύρυνση των αναθέσεων μαθημάτων )θα καταλάβουμε ότι έχει σαν βασικό άξονα τη μετατροπή του  καθηγητή σε πολύ-εργαλείο .Για να το πετύχει αυτό θα προβεί στη  κατάργηση αρκετών ειδικοτήτων και διεύρυνση των αναθέσεων στις υπόλοιπες . Θα απολύσει λοιπόν εκπαιδευτικούς κάποιων ειδικοτήτων και θα βολεύεται με τις υπόλοιπες που θα μπορούν λόγω 2ης ή 3ης ανάθεσης να κάνουν και λίγο ‘αγγλικούλια’ ή και λίγο ‘κομπιούτερ’ αρκεί να έχουν ένα  Lower ή ECDL . Στην πραγματικότητα θα υπάρχουν καθηγητές χωρίς σαφές  αντικείμενο. Ένα είδος δασκάλου και στα Γυμνάσια και στα Λύκεια.Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ   ή  ΕΔΩ


Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013

Ένα από τα χέρια που κρατούσαν το μαχαίρι ήταν και το δικό σου ,ανόητε.

Σε σένα μιλάω ανόητε που χάρηκες που το μαχαίρι άρχισε επιτέλους να κόβει δημόσια κεφάλια ,όχι μόνο ιδιωτικά. «Επιτέλους δικαιοσύνη», αναφώνησες. «Γιατί να απολύονται μόνο του ιδιωτικού»; Και έχεις δίκιο ότι ,σχεδόν κανείς ,δεν νοιάστηκε όταν ήσουν εσύ ήσουν  σε αυτή τη θέση αλλά να είσαι σίγουρος όμως ότι και κανείς δεν είπε «καλά να πάθεις», κανείς δεν χάρηκε όπως εσύ τώρα. Μήπως αλήθεια πιστεύεις ότι μετά από αυτό θα σου δώσουν πίσω τη δουλειά σου ή ότι γλύτωσες εσύ για πάντα από την απόλυση;  Τώρα εγώ θέλω να ξέρεις ότι η επιθυμία σου πραγματοποιήθηκε και ότι ένα από τα χέρια που κίνησαν το μαχαίρι ήταν και το δικό σου. Μην αμφιβάλεις γι’ αυτό .Η γνώμη σου συνυπολογίστηκε .

Τρίτη 9 Ιουλίου 2013

Γιατί δεν θα γίνουν απολύσεις εκπαιδευτικών (ακόμη)

















Tο τελευταίο διάστημα, μεγάλη αναστάτωση επικρατεί στο χώρο των εκπαιδευτικών .Έννοιες όπως μετατάξεις, κινητικότητα ,διαθεσιμότητα  και απολύσεις έχουν  ανάψει φωτιές . Ας τα πάρουμε τα πράγματα ένα ένα.Διαβάστε τη συνέχεια εδώ

Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

Ο κύκλος των χαμένων φιλολόγων

Η υποβάθμιση του μαθήματος της ιστορίας δεν οφείλεται στην ανάθεσή του σε άλλες ειδικότητες (θεολόγους ,ξενόγλωσσους και τώρα ίσως και κοινωνιολόγους).Αυτό είναι μόνο ένα από τα  αποτελέσματα . Οι αιτίες ,κατά τη ταπεινή μου γνώμη, πρέπει να αναζητηθούν αλλού. Έχουν να κάνουν με αυτή καθαυτή τη διδασκαλία του μαθήματος. Η διδασκαλία της ιστορίας γίνεται με στείρο τρόπο ,με την απαίτηση (ειδικά στη θεωρητική κατεύθυνση ) να μαθαίνουν τα παιδιά τα πάντα απέξω, με ελάχιστη χρήση της κριτικής σκέψης και με τη πλήρη τυποποίηση του μαθήματος(μασημένη τροφή) . Η χρήση του ενός σχολικού εγχειριδίου που περιέχει τις πηγές δείχνει πολλά. . Όταν λοιπόν ένα μάθημα έχει χάσει κάθε στοιχείο ειδίκευσης-εμβάθυνσης  εδώ και πολλά χρόνια ,με άλλα λόγια έχει απαξιωθεί ,τότε εύκολα μπορεί να χαρακτηριστεί ως γενικό και να θεωρηθεί ότι μπορεί να διδαχθεί και  από  άλλες ειδικότητες. Εδώ υπάρχει μεγάλη ευθύνη και των φιλολόγων κατά τη γνώμη μου.Διαβάστε τη συνέχεια εδώ

Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Γι' αυτούς που νομίζουν ότι θα τη γλυτώσουν

Το τελευταίο διάστημα παρακολουθούμε το οργανωμένο σχέδιο καρατόμησης της οικογένειας  των εκπαιδευτικών .Η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να αναπτύξει κοινωνικούς αυτοματισμούς ανάμεσα στους διάφορους κλάδους και με αυτό τον τρόπο να τους κάνει μικρά αδύναμα κομματάκια ώστε να περάσει τα πραγματικά της σχέδια που δεν είναι άλλα από τις υποχρεωτικές μεταθέσεις και την ελάττωση ,με οποιονδήποτε τρόπο, του αριθμού των εκπαιδευτικών . Είναι ένα σχέδιο ,ενταγμένο σε ένα ευρύτερο ,που αφορά την, με οποιοδήποτε τίμημα,  ελάττωση των εξόδων του κράτους και την ταυτόχρονη επίσπευση του τέλους του κοινωνικού κράτους που προαλείφεται για τη χώρα μας  .Σας αναφέρω μερικά ,μόνο ,παραδείγματα για να καταλάβετε τι εννοώ.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Δευτέρα 24 Ιουνίου 2013

Σατυρικό ποίημα : ο καθηγητής -φαντάρος

Καθηγητής ήθελα να γενώ ,γιατί είχα το μεράκι
πάνω που το κατάφερα, με κάναν  φανταράκι

Άκουσα για επίταξη ,και για επιστρατεύσεις
δε θέλει βλέπεις και πολύ, στο τέλος να πιστέψεις

Μου ’δωσαν το δικαίωμα ,για σίτιση στις λέσχες
μόνο που τους ξεγέλασα , με τέτοιο πόθεν έσχες
                                                                   
       Διαβάστε τη συνέχεια  εδώ

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

«Να ψοφήσει το γαϊδούρι του γείτονα» ,του Δ.Τσιριγώτη

Ώρα 2:45 η Γεωργία που έχει δουλέψει για 12 συνεχόμενα χρόνια ως αναπληρώτρια καθηγήτρια ,στις εσχατιές της χώρας ,ακούει στη τηλεόραση ότι δεν θα γίνουν φέτος προσλήψεις αναπληρωτών. Μαύρο.

Ώρα  3:45  αστυνομικός χτυπάει τη πόρτα του σπιτιού του Γιάννη που είναι μόνιμος καθηγητής .Του δίνει το χαρτί .Επιστράτευση .Μαύρο .

Ώρα 4:45 ανακοινώνονται οι υποχρεωτικές μεταθέσεις των καθηγητών. H Λένα  αναζητά με αγωνία το όνομά της. Το βρίσκει. Πρέπει να φτιάξει τα πράγματά της .Φεύγει .Και ο άντρας της και το παιδί ;Μαύρο .

Ώρα 5:45 ο Σπύρος ανακοινώνει στη γυναίκα του ότι η μικρή επιχείρηση με υφάσματα που έχουν δεν βγαίνει οικονομικά πια και πρέπει να κλείσει. Πως θα το πει στους έξι υπαλλήλους του ;Μαύρο.
Διαβάστε τη συνέχεια στο alfavita.gr

Διαβάστε τη συνέχεια στο ipaideia.gr

Διαβάστε τη συνέχεια στο dimosiosxoleio.com

Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

Θέλω να γίνω καθηγήτρια όταν μεγαλώσω

Με λένε Άννα και πηγαίνω στην 6η δημοτικού. Άμα μεγαλώσω θέλω να γίνω καθηγήτρια. Ο μπαμπάς μου είναι και αυτός καθηγητής  σε ένα γυμνάσιο. Δεν ξέρω πολλά ακόμα για επαγγέλματα αλλά είμαι σίγουρη ότι το συγκεκριμένο θα μου αρέσει.

Βλέπω τον μπαμπά μου κάθε μέρα να ξεκινάει χαρούμενος για τη δουλειά του και να γυρίζει πιο χαρούμενος. Ακόμα και τις δύσκολες μέρες ,όπως τις λέει, η διάθεσή του δεν μένει πεσμένη για πολύ. Τώρα τελευταία βέβαια οι δύσκολές μέρες φαίνεται να έχουν πέσει όλες μαζί, δεν εξηγείται αλλιώς. Και εκεί που πήγαινα να καταλάβω ,πάλι μπερδεύτηκα. Οι καθηγητές ,μου είπε ,θα κάνανε μία απεργία γιατί τους αντιμετώπισαν σκληρά και άδικα  από το υπουργείο παιδείας. Ο υπουργός τους απαγόρεψε να κάνουν απεργία αλλά και εκείνοι αποφάσισαν τελικά να μην τη κάνουν την απεργία. Αυτό που με μπερδεύει είναι ότι ο υπουργός συνεχίζει ,λέει, να τους αντιμετωπίζει σαν να έχουν απεργία. Τι έλεγα λοιπόν;Διαβάστε τη συνέχεια εδώ


Σάββατο 8 Ιουνίου 2013

Οι καιροί ΄επιτάσσουν΄ ,να ΄επιστρατεύσουν΄, οι καθηγητές όλες τους τις δυνάμεις για τη σωτηρία του σχολείου.


Το παρακάτω κείμενο είναι ένα παιχνίδι με τις λέξεις .Ένα ,όμως ,πολύ επικίνδυνο παιχνίδι. Οι λέξεις !!.Τη μία καλοπιάνουν σαν χάδια και την άλλη φίδια.

(Οι λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν είναι αυτές που πρωταγωνιστούν περισσότερο αυτή τη εποχή στο χώρο των καθηγητών καθώς και  ομόρριζες  ή παράγωγες με αυτές) :

επιστράτευση,επίταξη,αξιολόγηση,μετάθεση,απόσπαση,οργανική,αναπληρωτές,αναθέσεις, π.διάταγμα, λειτουργικό κενό, ωράριο ,βαθμός, διαθεσιμότητα, αναξιοπρεπής συμπεριφορά, απόλυση, οι καθηγητές να βάλουν πλάτη ,οι καθηγητές είναι η ραχοκοκαλιά της κοινωνίας.  Διαβάστε τη συνέχεια εδώ


Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

Μπαμπά, χάλια στις πανελλαδικές σημαίνει χάλια και στη ζωή ;

<<ΜΠΑΜΠΑ ,θέλω να ξέρεις  ότι το ακολούθησα το σχέδιο κατά γράμμα. Δεν παρέκλινα καθόλου. Θυμάσαι  που όταν τελείωσα την Α΄ Λυκείου τα βάλαμε κάτω και καταστρώσαμε μαζί το σχέδιο της  επιτυχίας μου ; Είχα   βγάλει  19  τότε και ανεβάσαμε αρκετά τον πήχη. Στόχος  το Πολυτεχνείο , η Αρχιτεκτονική μιας και πιάνανε και τα χέρια μου και από μικρή μου άρεσε να σχεδιάζω. Έβλεπα τη λάμψη στα μάτια σου μπαμπά μόνο με το όνειρο. Και δεν σου είπα ευχαριστώ  όταν έπιασες και δεύτερη δουλειά γιατί ήξερα ότι θα στο ξεπληρώσω με την υπερηφάνεια που θα σου έδινα όταν θα πετύχαινα. ΄΄ Η κόρη του οικοδόμου ,Αρχιτέκτονας ΄΄ . Θυμάμαι που με πείραζες ρωτώντας με αν θα σε προσλάμβανα στη δουλειά .Και έλιωνα όταν  αργότερα  σε φανταζόμουνα να περνάς έξω από νεόδμητα  κτίρια και να βλέπεις τη ταμπέλα με το δικό μου όνομα και το δικό σου επώνυμο : «Αρχιτέκτονας Άννα Αλεξάνδρου».  Διαβάστε τη συνέχεια εδώ

Σάββατο 25 Μαΐου 2013

Καθηγούμαι = οδηγώ ,είμαι μπροστά και δείχνω το δρόμο,του Δ.Τσιριγώτη


Καθηγητής (ετυμολογικά : από το  καθηγούμαι = οδηγώ ,είμαι μπροστά  και δείχνω το δρόμο)

Αυτό που με προβλημάτισε περισσότερο από την εξαγγελία της βούλησης για απεργία των καθηγητών  και των όσων επακολούθησαν ήταν η μικρή αποδοχή που είχανε τα αιτήματα των καθηγητών από τον απλό κόσμο, κυρίως από τους γονείς και τους άλλους κλάδους εργαζομένων. Δεν μπορούσα ποτέ να διανοηθώ ότι τέτοια αμυντικά ,στην ουσία  αιτήματα ,θα είχαν τέτοια μικρή απήχηση .Φανταστείτε να είχαμε και κάποιο οικονομικό αίτημα ,πράγμα που δεν θα ήταν και καθόλου παράλογο, λόγω της μείωσης των αποδοχών μας κατά 40%.Εμείς το μόνο που ζητήσαμε ήταν να προστατευθούν οι συνάδελφοι μας αναπληρωτές ,να μην γίνονται υποχρεωτικές μεταθέσεις ανά την επικράτεια και να μην γίνουν απολύσεις μονίμων. Διαβάστε τη συνέχεια στο alfavita.gr ΕΔΩ

Σάββατο 18 Μαΐου 2013

Τα θέματα στις Παν-καθηγητικές εξετάσεις



ΘΕΜΑ 1: Να χαρακτηρίσετε με ΣΩΣΤΟ ή ΛΑΘΟΣ τις παρακάτω προτάσεις:

Σύνταγμα : ένα χαρτί που άμα  τσαλακωθεί λιγάκι , αλλάζουν και τα πάνω του γραφόμενα  .

Καθηγητής : ο άνθρωπος που εκμεταλλεύεται  την αγωνία των μαθητών  για το συμφέρον το δικό του.

Διαβάστε τη συνέχεια πατώντας έναν από τους συνδέσμους :
                                                        alfavita.gr
                                                        ipaideia.gr                                                                                                    
                                                        dimosiosxoleio.com

Παρασκευή 10 Μαΐου 2013

Διδάσκοντας στα χρόνια της φοβέρας , του Δ.Τσιριγώτη.


Φτάνω στο σχολείο μου 8.00.Τα κατάφερα. Είμαι στην ώρα μου. Τρέχω στο γραφείο να βρω το PC  ελεύθερο για να εκτυπώσω το τεστ της 1ης  ώρας .Έχει ουρά από 3 συναδέλφους. Ας κάνω κάτι άλλο ωστόσο. Βλέπω ελεύθερο φωτοτυπικό με την άκρη του ματιού μου. Πρέπει να δράσω γρήγορα .Με ένα άλμα βρίσκομαι μπροστά του .Χαμογελάω και ενώ βγάζω φωτοτυπίες χτυπάει το κουδούνι για προσευχή. Φεύγω σφαίρα για το προαύλιο ενώ το φωτοτυπικό ακόμα τυπώνει.
Διαβάστε τη συνέχεια στο alfavita.gr ΕΔΩ