Είχε success η απεργία ή ήταν ένα ακόμα story;

Ο ρόλος της ΟΛΜΕ στην απεργία

Όταν ανοίγει ένας διάλογος για το συνδικαλισμό πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος να πυροδοτήσουμε καταστάσεις που θα έχουν αποτέλεσμα να φτάσουμε σε σημείο να μην έχουμε τελικά καθόλου συνδικαλισμό. Αυτό βέβαια θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα για τον κλάδο μας αφού είναι ο μοναδικός και αδιαμφισβήτητος τρόπος συλλογικής εκπροσώπησης και διεκδίκησης.
Το θέμα με την ΟΛΜΕ είναι η απόσταση της ηγεσίας της με τη βάση των καθηγητών. Εδώ υπάρχει μεγάλο χάσμα. Επίσης υπάρχει έλλειμμα εμπιστοσύνης της βάσης απέναντι στην ΟΛΜΕ, αποτέλεσμα μιας σειράς λανθασμένων επιλογών που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια (της καταμαρτυρούν αδράνεια που δεν πρότεινε κινητοποιήσεις νωρίτερα ,όταν βλέπαμε αυτό που θα ερχότανε).Στη συγκεκριμένη απεργία δεν λειτούργησε ο κοινωνικός αυτοματισμός που δολίως προσπάθησε να ενεργοποιήσει το υπουργείο παιδείας βάζοντας τη βάση των καθηγητών σε αντιπαράθεση με την ΟΛΜΕ. Αυτή τη φορά οι καθηγητές συσπειρώθηκαν γύρω από το σωματείο τους και έλειψαν και οι γνωστές κορώνες του τύπου ¨για όλα φταίει η ΟΛΜΕ¨ .Σίγουρα υπήρξε μια καλύτερη στάση και από την ΟΛΜΕ σε σχέση με το παρελθόν .Όμως πολλά πρέπει να γίνουν ακόμα ώστε να μπορούμε να πούμε ότι η ΟΛΜΕ εκφράζει τις πραγματικές θέσεις της βάσης , οπότε αυτόματα θα απολαμβάνει και την εμπιστοσύνη της. Εγώ θα σταθώ σε τέσσερα πράγματα :

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ