Ένα λησμόνιο την ημέρα τα μνημόνια κάνει πέρα

Και να που τα μνημόνια έλαβαν επιτέλους τέλος. Τώρα μπαίνουμε σε μια νέα φάση, την φάση «να τα αφήσουμε όλα πίσω, ότι έγινε-έγινε, καιρός για ένα νέο restart». Αυτό που έχουμε ανάγκη τώρα είναι να ξεχάσουμε, να λησμονήσουμε. Γι’ αυτό οι ειδικοί πάνω σε τέτοια θέματα ιατροί συνιστούν την ενίσχυση της δόσης του μοναδικού φαρμάκου που παίρναμε τόσα χρόνια και που επιδρούσε άκρως θεραπευτικά απάνω μας χαρίζοντάς μας την απαραίτητη υπομονή και ανεκτικότητα για να την βγάλουμε καθαρή. Δεν είναι άλλο από το «λησμόνιο». Το θαυματουργό «λησμόνιο» λοιπόν το παίρναμε πολύ πιο πριν πάρουμε τα μνημόνια, κατά την διάρκεια αυτών και από ότι δείχνουν τα πράγματα θα χρειαστεί να το παίρνουμε για πολλά ακόμα χρόνια με ενισχυμένη μάλιστα δόση. Ας δούμε όμως σε ποιες περιπτώσεις ενδείκνυται η λήψη «λησμονίου» καθώς και την αντίστοιχη δοσολογία:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ

Πετάμε στον Καιάδα τους αδύναμους μαθητές

Θα ακούσετε να μιλάνε γι’ αυτούς με διάφορους χαρακτηρισμούς: τεμπέληδες, αδιάφοροι, ανίκανοι, δύσκολοι, αυτοί που δεν παίρνουν τα γράμματα, «τελειωμένοι», ταραξίες, υπερκινητικοί, κακοί μαθητές, μαθητές που δεν «τους κόβει» κ.ά. Στην πραγματικότητα όμως είναι απλώς αδύναμοι μαθητές δηλαδή μαθητές που χαρακτηρίζονται από σχολική αποτυχία. Είναι πολύ εύκολο να θεωρήσουμε όλους τους παραπάνω χαρακτηρισμούς ως πιθανές αιτίες της χαμηλής επίδοσης αλλά στην πραγματικότητα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο:  είναι τα αποτελέσματα της χαμηλής επίδοσης. Η ανικανότητα, η τεμπελιά, η φασαρία που κάνουν οφείλεται στην χαμηλή τους επίδοση, στην σχολική τους αποτυχία και στην αδυναμία ή αδιαφορία του εκπαιδευτικού μας οικοδομήματος να τους εμπλέξει στην εκπαιδευτική διαδικασία. Τις πραγματικές αιτίες της χαμηλής επίδοσης θα τις συζητήσουμε παρακάτω.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ