Ένα από τα χέρια που κρατούσαν το μαχαίρι ήταν και το δικό σου ,ανόητε.

Σε σένα μιλάω ανόητε που χάρηκες που το μαχαίρι άρχισε επιτέλους να κόβει δημόσια κεφάλια ,όχι μόνο ιδιωτικά. «Επιτέλους δικαιοσύνη», αναφώνησες. «Γιατί να απολύονται μόνο του ιδιωτικού»; Και έχεις δίκιο ότι ,σχεδόν κανείς ,δεν νοιάστηκε όταν ήσουν εσύ ήσουν  σε αυτή τη θέση αλλά να είσαι σίγουρος όμως ότι και κανείς δεν είπε «καλά να πάθεις», κανείς δεν χάρηκε όπως εσύ τώρα. Μήπως αλήθεια πιστεύεις ότι μετά από αυτό θα σου δώσουν πίσω τη δουλειά σου ή ότι γλύτωσες εσύ για πάντα από την απόλυση;  Τώρα εγώ θέλω να ξέρεις ότι η επιθυμία σου πραγματοποιήθηκε και ότι ένα από τα χέρια που κίνησαν το μαχαίρι ήταν και το δικό σου. Μην αμφιβάλεις γι’ αυτό .Η γνώμη σου συνυπολογίστηκε .

Διαβάστε τη συνέχεια στο alfavita.gr
Διαβάστε τη συνέχει στο ipaideia.gr