Δευτέρα 11 Απριλίου 2016

Μαθητές με καλές επιδόσεις και αδιαφορία για τη γνώση. Αυτό θέλουμε;

«Αν δεν υπάρχει έρωτας μες στην εκπαίδευση δεν υπάρχει εκπαίδευση»
(Κορνήλιος Καστοριάδης) 

Η Μάθηση επιτυγχάνεται με την αγάπη για τη γνώση και όχι με την καλή επίδοση

Προτείνω στους συναδέλφους εκπαιδευτικούς να κάνουν την εξής έρευνα μέσα στην τάξη: να ζητήσουν από τους άριστους σε επίδοση μαθητές να καταγράψουν ανώνυμα το πως αισθάνονται για το μάθημα που τους διδάσκουν (π.χ τη φυσική ή τα αρχαία) και ποιο είναι το κίνητρό τους για να έχουν καλή επίδοση σε αυτό. Είμαι σίγουρος ότι θα εκπλαγούν από τις απαντήσεις. Ελάχιστοι μαθητές θα δηλώσουν ότι ο λόγος που είναι καλοί σε ένα μάθημα είναι γιατί τους ενδιαφέρει πραγματικά αυτό το μάθημα.

Αυτό που ίσως δεν έχει ποτέ περάσει από το μυαλό μας, είναι ότι μπορεί ένας μαθητής να είναι αποδοτικός σε ένα μάθημα και ταυτόχρονα να μην βρίσκει κανένα ενδιαφέρον για αυτό ή ακόμα και να το απεχθάνεται. Ότι μπορεί να γράφει άριστα στις εξετάσεις ή να λύνει πολύ δύσκολες ασκήσεις αλλά να μην έχει κατανοήσει κατά βάθος το μάθημα αυτό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η απόδοση ενός μαθητή σε ένα μάθημα αξιολογείται με βάση την επιτυχία του σε απόλυτα τυποποιημένες δοκιμασίες και τεστ που πιστοποιούν κατά πόσο ο μαθητής εφαρμόζει πιστά τα όσα του έδειξε ο εκπαιδευτικός. Δηλαδή κατά πόσο ο μαθητής έχει καταφέρει να γίνει αντίγραφο του καθηγητή του. Δεν πιστοποιούν όμως το μέγεθος της εμβάθυνσής του στο μάθημα αυτό. Και φυσικά δεν πιστοποιούν και τα αισθήματά του απέναντι σε αυτό. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ