Στο κείμενο αυτό αναφέρονται οι προβλέψεις για τους εκπαιδευτικούς και την Παιδεία για το έτος 2024 από έναν παγκοσμίου φήμης αστρολόγο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ
Στο κείμενο αυτό αναφέρονται οι προβλέψεις για τους εκπαιδευτικούς και την Παιδεία για το έτος 2024 από έναν παγκοσμίου φήμης αστρολόγο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ
Μια φορά και έναν καιρό πριν από αρκετά χρόνια σε μια μακρινή χώρα
του Νότου που είχε το περίεργο όνομα: «χώρα των κλειστών ματιών», ζούσε μια
όμορφη οικογένεια. Τη μαμά τη λέγανε Δημοκρατία, το μπαμπά τον λέγανε Λαό και
είχανε και μια λατρεμένη κόρη που τη λέγανε Παιδεία η οποία όμως είχε ένα
κουσούρι από γεννησιμιού: είχε μάτια διάπλατα ανοιχτά. Στην αρχή γλυκιά γαλήνη επικρατούσε
στο σπιτικό τους. Τα πράγματα όμως πήραν μία περίεργη τροπή……
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ
Θέλεις να έχω το μεράκι του καλλιτέχνη αλλά πάει καιρός από
το τελευταίο σου χειροκρότημα. Και οι καλλιτέχνες να ξέρεις αν νιώσουν ότι δεν
αρέσουν πικραίνονται και τότε δεν αποδίδουν.
Σε ακούω να με κατηγορείς και να με απαξιώνεις μπροστά στο
παιδί σου και ύστερα να αναρωτιέσαι γιατί δεν του εμπνέω σεβασμό.
Σε έχω ακούσει να λες ότι παλιά, όταν ήσουν και εσύ μαθητής,
οι δάσκαλοι άξιζαν σεβασμό αλλά ξεχνάς όμως και τι σου έλεγαν οι δικοί σου
γονείς για εκείνους τους δασκάλους.
Θέλεις να είμαι αφοσιωμένος στο λειτούργημά μου ενώ ξέρεις
ότι είναι και επάγγελμα συγχρόνως και σε ακούω να λες ότι για τη δουλειά που
κάνω καλά πληρώνομαι. Και ακόμα προσπαθώ να εξηγήσω αυτή σου την αντίφαση: να
θεωρείς τη δουλειά μου πολύ σημαντική και με μεγάλη ευθύνη αλλά να μην θεωρείς ότι
θα πρέπει να ανταμείβεται και ανάλογα.
Σε έχω ακούσει να λες ότι δουλεύω λίγες ώρες τη ημέρα και λίγους μήνες το χρόνο αλλά δεν μου εξηγείς γιατί η δική μου δουλειά παρουσιάζει το μεγαλύτερο ποσοστό σε σχέση με άλλα επαγγέλματα του συνδρόμου της «επαγγελματικής εξάντλησης» (burnout). Και θέλω να σε ρωτήσω κάτι. Νομίζεις αλήθεια εύκολο να πρέπει να φροντίζεις τόσους πολλούς εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους ταυτόχρονα και οι οποίοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία θα προτιμούσαν να κάνουν κάτι άλλο εκείνη την ώρα; Αφού, όπως λες, θεωρείς τη δουλειά μου λειτούργημα γιατί τη μετράς με μεζούρα και χρονόμετρο;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ
Είναι τυχαίο που η Μνημοσύνη στην αρχαιότητα ως θεά της μνήμης θεωρούταν ως η μητέρα των μουσών; Η μνήμη είναι το θεμέλιο της γνώσης. Αν αυτή είναι σαθρή τότε τα υπόλοιπα υλικά της γνώσης αποκολλώνται και κατακρημνίζονται. Οι λόγοι της αδύναμης μνήμης των μαθητών είναι πολλοί και πολυπαραγοντικοί αλλά δεν είναι το θέμα αυτού του κειμένου. Στο κείμενο αυτό παρουσιάζονται κάποιοι εμπειρικοί τρόποι που μπορούν να εφαρμόσουν οι εκπαιδευτικοί και οι οποίοι πιθανόν να βοηθήσουν τους μαθητές τους να μετατρέψουν τη μνήμη χρυσόψαρου σε μνήμη ελέφαντα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ
Επικρατεί η αντίληψη πως το μυστικό για μία επιτυχημένη
διδασκαλία είναι η πιστή εκτέλεση ενός άρτιου προκατασκευασμένου σεναρίου. Όμως
έτσι ελλοχεύει ο κίνδυνος ο εκπαιδευτικός να υποπέσει στο μεγαλύτερο διδακτικό
αμάρτημα: να γίνει προβλέψιμος. Όλα τα λάθη επιτρέπονται στον εκπαιδευτικό,
εκτός από ένα: το να είναι βαρετός.
Δεν είναι καθόλου εύκολα τα πράγματα και αυτό οφείλεται στο
γεγονός πως οι μαθητές δεν βρίσκονται εκεί με δική τους επιλογή. Σαφώς θα
προτιμούσαν να βρίσκονται κάπου αλλού, κάνοντας άλλα πράγματα. Συνειδητοποιημένοι
μαθητές είναι ελάχιστοι σε κάθε τμήμα.
Παρακάτω αναφέρονται μερικοί τρόποι που ενδεχομένως να βοηθήσουν κάποιους εκπαιδευτικούς να αποφεύγουν την πιο καταστροφική παγίδα της διδασκαλίας: το να γίνεται βαρετή.
Στην ταινία Crash του 2004 ο σεναριογράφος προκειμένου να αιτιολογήσει τα
αυτοκινητιστικά ατυχήματα λέει τα παρακάτω: «Είναι η αίσθηση της επαφής.
Είμαστε πάντα πίσω από μπετό, σίδερο και γυαλί. Έχουμε ανάγκη το άγγιγμα και
καταφεύγουμε σε σύγκρουση πάνω σε κάποιον για να το νιώσουμε».
Κατά γενική ομολογία, σήμερα είναι μία πολύ δύσκολη περίοδος
για να είσαι παιδί ή να σχετίζεσαι με παιδιά όντας γονέας ή εκπαιδευτικός. Υπάρχει
ένταση και εναντίωση εκατέρωθεν. Λες και τα παιδιά έχουν ξεμείνει από τρόπους
για να επικοινωνήσουν και καταφεύγουν στην έσχατη λύση της σύγκρουσης. Είναι
και αυτός ένας τρόπος για να έλθουν σε επαφή με άλλους.
Είναι αλήθεια πως σήμερα ειδικά στους μαθητές υπάρχει αύξηση
της παραβατικότητας, της νεανικής επιθετικότητας, των εναντιωματικών
συμπεριφορών και της έλλειψης σεβασμού. Οι γονείς ρίχνουν την ευθύνη στους
εκπαιδευτικούς πως δεν μπορούν να κάνουν τα παιδιά τους να πειθαρχήσουν. Οι
εκπαιδευτικοί ρίχνουν την ευθύνη στους γονείς ισχυριζόμενοι πως ότι
επιτυγχάνουν οι ίδιοι στο σχολείο πάει χαμένο αφού οι γονείς έχουν τα παιδιά
τους χωρίς όρια, ανεξέλεγκτα. Και μία ολόκληρη κοινωνία μιλάει για «παλιόπαιδα».
Στην πραγματικότητα πρόκειται για παιδιά που απλά «δεν είναι καλά».
Και όσο μένουμε στα συμπτώματα και δεν βλέπουμε το πρόβλημα η κατάσταση θα βαίνει επιδεινούμενη. Η αλήθεια είναι πως η καταφυγή των παιδιών στη σύγκρουση για να επικοινωνήσουν σε εμάς ότι δεν καλά είναι ιδιαίτερα ενοχλητική. Πάντως είναι σίγουρα καλύτερη από την αποσιώπηση η οποία θα ήταν η χειρότερη δυνατή αντίδραση. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: ούτε και εμείς οι ενήλικες αυτό το διάστημα είμαστε καλά. Δεν έχουμε το μαξιλαράκι της ψυχικής δύναμης για να απορροφήσουμε την ορμή της σύγκρουσης.
Αν κάναμε την ίδια ερώτηση σε ένα γονέα πριν από 30-40
χρόνια και σε ένα γονέα σήμερα σχετικά με το ποια είναι η μεγαλύτερή του
προσδοκία όσον αφορά τον γονεϊκό του ρόλο, πιθανόν η απάντηση να ήταν η ίδια: «να
μεγαλώσει σωστά το παιδί του». Αν όμως ζητούσαμε από τους δύο γονείς (του τότε
και του τώρα) να εξηγήσουν τι σημαίνει για αυτούς σωστό μεγάλωμα του παιδιού
τους, τότε πολύ πιθανά να είχαμε δύο εντελώς διαφορετικές απαντήσεις: ο γονέας
του τότε, χωρίς περιστροφές, θα έλεγε πως είναι η εξασφάλιση τροφής, ένδυσης
και μόρφωσης για το παιδί του ενώ ο γονέας του τώρα, αφού ξεπερνούσε το αρχικό
του βραχυκύκλωμα, θα απαντούσε με πολύ βαρυσήμαντο ύφος πως το σωστό μεγάλωμα
ενός παιδιού είναι ένα σοβαρό θέμα που απαιτεί πολύ βαθιά και εμπεριστατωμένη
ανάλυση. Η αλήθεια είναι πως ο γονέας του τότε φαντάζει εντελώς ζεν σε σχέση με
τον σημερινό γονέα ο οποίος έχει στην ημερήσια διάταξη το αυτομαστίγωμα, είναι
ενοχικός, ανησυχεί πολύ και βασανίζεται από το ερώτημα που δεν έχει απάντηση:
«είμαι καλός γονέας»;
Παρακάτω ακολουθούν οι επιμέρους διαφορές του γονέα του τότε και του γονέα του τώρα:
Στο κείμενο αυτό αναφέρονται οι προβλέψεις για την Παιδεία για το έτος 2023, έτσι όπως αυτές γίνονται αντιληπτές από έναν παγκοσμίου φήμης αστρολόγο.