Θα περίμενε κανείς πως με το άνοιγμα των σχολείων και με την
επανέναρξη της δια ζώσης διδασκαλίας θα υπήρχε και η αντίστοιχη θετική
ανταπόκριση από την πλευρά των μαθητών. Και όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Και
υπάρχουν λόγοι, συγκεκριμένοι. Η μέση εικόνα που επικρατεί αυτή την περίοδο στα
σχολεία είναι ιδιαζόντως χαοτική. Μαθητές με φανερό έλλειμμα συγκέντρωσης,
αυτοπειθαρχίας και ενδιαφέροντος για τη μάθηση και εκπαιδευτικοί που στη
συντριπτική τους πλειοψηφία προσπαθούν να σώσουν οτιδήποτε κι αν σώζεται αλλά
που νιώθουν αδύναμοι να προβάλλουν αποτελεσματική αντίσταση στην ορμητικότητα
του χάους. Είναι εμφανές πως αυτά που χτυπούν αυτή τη στιγμή την εκπαιδευτική
κοινότητα δεν είναι τίποτε άλλο από τα απόνερα της καραντίνας, της
τηλεκπαίδευσης και όλων εκείνων των αναγκαίων κακών που βιώσαμε από τον
περυσινό Μάρτη και μετά. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ ή ΕΔΩ
