Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

«Φτώχεια ,αμορφωσιά, ανελευθερία» ή «ψωμί,παιδεία , ελευθερία» ;


Αυτή τη περίοδο όλη η εκπαιδευτική κοινότητα είναι καρφωμένη στην οθόνη του υπολογιστή και της τηλεόρασης  και εμβρόντητη προσπαθεί να καταλάβει τι έχει συμβεί και τι μέλλει γενέσθαι.

Τέλος ο καθηγητής ειδικότητας. Ζήτω ο καθηγητής-δάσκαλος

Αν λάβουμε υπ’ όψιν μας τις τελευταίες ενέργειες του υπουργείου παιδείας (κατάργηση ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ ,διεύρυνση των αναθέσεων μαθημάτων )θα καταλάβουμε ότι έχει σαν βασικό άξονα τη μετατροπή του  καθηγητή σε πολύ-εργαλείο .Για να το πετύχει αυτό θα προβεί στη  κατάργηση αρκετών ειδικοτήτων και διεύρυνση των αναθέσεων στις υπόλοιπες . Θα απολύσει λοιπόν εκπαιδευτικούς κάποιων ειδικοτήτων και θα βολεύεται με τις υπόλοιπες που θα μπορούν λόγω 2ης ή 3ης ανάθεσης να κάνουν και λίγο ‘αγγλικούλια’ ή και λίγο ‘κομπιούτερ’ αρκεί να έχουν ένα  Lower ή ECDL . Στην πραγματικότητα θα υπάρχουν καθηγητές χωρίς σαφές  αντικείμενο. Ένα είδος δασκάλου και στα Γυμνάσια και στα Λύκεια.Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ   ή  ΕΔΩ


3 σχόλια:

  1. Αυτή τη στιγμή βιώνουμε την πιο βάρβαρη επίθεση του νεοφιλελευθερισμού. Η ανάλυση για το πως αναπτύσσεται ένα νεοφιλελεύθερο μοντέλο οικονομίας ήταν ουσιαστικότατη. Μόνο που Δημήτρη νομίζω πως η απάντηση στο νεοφιλελεύθερισμό δεν πρέπει να είναι μια άλλη πιο κοινωνική διαχείριση του καπιταλισμού (πχ ένα κευνσιανό μοντέλο) αλλά η συνολική ρήξη και σύγκρουση με το σύστημα και τους εκπροσώπους του. Στη Χιλή ο Αλιέντε παρά τις προθέσεις του για σοσιαλιστικό μετασχηματισμό δεν ήρθε σε πλήρη ρήξη με το σύστημα, ούτε στήριξε τις απεργιακές εξεγέρσεις των εργατών με αποτέλεσμα το πραξικόπημα του Πινοσέτ. Συμφωνώ πως τα συνθήματα και η παρουσία στο δρόμο είναι ο καλύτερος τρόπος αντεπίθεσης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικόλα πολύ φοβάμαι ότι ούτε ο ''δρόμος'' φτάνει πλέον.Και δυστυχώς τα συνθήματα έχουν χάσει την αξία τους.Χρειάζεται ένα ''νέο όνειρο'' αλλά δεν βλέπω κανέναν να το εκφράζει.Βλέπω κάποιους που επενδύουν μόνο στη φθορά του κόσμου ενώ θα έπρεπε να επενδύουν στην ελπίδα για κάτι καλύτερο.Χρειάζεται πλέον ''τρέλα'' για να αλλάξουνε το κόσμο.Εγώ ,μόνο έναν τέτοιο ''τρελό'' θα μπορούσα να ακούσω πλέον.

      Διαγραφή
    2. Η τρέλα αυτή νομίζω πως υπάρχει δυνατότητα να εκφραστεί πολιτικά (άσχετα με το αν όπως είπες επικρατεί μια λογική ανάθεσης και όχι ελπίδας). Οι υλικές συνθήκες είναι πλέον τέτοιες που δε θα μας κάνουν να περιμένουμε τον ένα τρελό αλλά να γίνουμε όλοι τρελοί...

      Διαγραφή