Ευχαριστώ τον
υπουργό της Παιδείας γιατί με
την αύξηση ωραρίου από την μία και την
ταυτόχρονη μείωση του μισθού από την άλλη ανανεώθηκε , ίσως και σώθηκε, ο γάμος
μου. Τώρα δεν βλεπόμαστε σχεδόν ποτέ με
την γυναίκα μου παρά μόνο αργά το βράδυ όταν σχολάω από το σουβλατζίδικο στο οποίο δουλεύω μετά το σχολείο. Τώρα δεν
υπάρχει αυτή η καθημερινή τριβή που όλοι
ξέρουμε ότι φθείρει τη σχέση Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο www.alfavita.gr
Τόσο ειλικρινές και παραστάτικό το άρθρο, αποτυπώνει με πολύ έξυπνο τρόπο την πλήρη ισοπέδωση της παιδείας και τη συνεχή σταδιακή υποβάθμιση της έννοιας του διδάσκοντος. Θύματα δυστυχώς του υπουργού της "αηδίας" πέρα από τους καθηγητές που δέχονται αλλεπάλληλα πλήγματα είναι και οι μαθητές που τους στερείται το δικαίωμα παροχής παιδείας. Μία κοινωνία χωρίς μέλλον σε τι μπορεί να ελπίζει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Νικόλα για τη καλή κουβέντα και το ωραίο σχόλιο
ΔιαγραφήΕξαιρετικό! Κείμενο εμπεριστατωμένο, πλήρες, καθόλου αχάριστος τύπος ο συγγραφέας, βρίσκω πολλά κοινά, μόνο λίγο αυτό το "μανιτζέβελο" με δυσκόλεψε, πού να ψάξω; ο Μπαμπινιώτης θα τόχει; Συμφωνώ λοιπόν απόλυτα με όλα. Κι εγώ κάθε μέρα νιώθω όλο και πιο ανανεωμένη τελευταία. Από βδομάδα που θα πηγαίνω και σε τρίτο σχολείο, ποιος με πιάνει... Παραστάσεις να δουν τα μάτια σου. Νέα πρόσωπα, νέα ονόματα (ένα μικρό θεματάκι θα υπάρχει στο να τα θυμάμαι όλα, αλλά δε βαριέσαι)νεα καθήκοντα-νέες καταστάσεις, φρεσκάς (φρεσκάδος), λιακάς,(από το φως της γνώσης),εξυπνάς (από το υπουργείο αυτή). Ευχαριστώ κε Τσιριγώτη που μου θυμίσατε για πόσα πρέπει να νιώθω ευγνωμοσύνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα.
Ευχαριστώ και εγώ Kat Tz για τα όμορφα λόγια σου
Διαγραφή