Τετάρτη 10 Απριλίου 2019

Χρειάζονται μπαμπούλες και άη-βασίληδες για να μάθουν τα παιδιά να πειθαρχούν και να φέρονται σωστά;

Τελικά χρειαζόμαστε μπαμπούλες και άη-βασίληδες για να είμαστε πειθαρχημένοι και για να φερόμαστε καλά στους άλλους; Το σίγουρο είναι ότι εκπαιδευόμαστε να λειτουργούμε με βάση το φόβο της τιμωρίας ή την προσδοκία κέρδους και όχι το σεβασμό στις ανάγκες των άλλων. Ο γονέας, ο εκπαιδευτικός, ο αστυνομικός, ο δικαστής, ο εφοριακός, ο Θεός, οι έχοντες δύναμη και εξουσία, συχνά πυκνά, εμφανίζονται στα μάτια μας ως οι φορείς του φόβου ή ως οι δώρα φέροντες:
Από τα πολύ μικρά μας μαθαίνουμε να είμαστε «καλά παιδάκια» γιατί αλλιώς οι γονείς μας, ως τιμωρία, θα σταματήσουν να μας αγαπάνε. 
Στο σχολείο κάνουμε ησυχία στο μάθημα γιατί φοβόμαστε την τιμωρία που μπορεί να μας επιβάλει ο δάσκαλος ή για να πάρουμε καλούς βαθμούς και όχι γιατί σεβόμαστε το δάσκαλο, τους συμμαθητές μας που θέλουν να παρακολουθήσουν και το ίδιο το μάθημα.   
Μαθαίνουμε να μην βλάπτουμε τους άλλους, όχι από σεβασμό προς αυτούς, αλλά γιατί θα μας τιμωρήσει ο Θεός.
Υπακούμε στους νόμους και αποφεύγουμε την παραβατική συμπεριφορά γιατί θα μας τιμωρήσει η αστυνομία ή το δικαστήριο.
Δηλώνουμε τα πραγματικά μας έσοδα, όχι γιατί αυτό είναι το σωστό, αλλά μόνο αν είναι υπάρχει ο φόβος να μας πιάσει η εφορία.
Αφήνουμε πολλές φορές ανυπεράσπιστους τους αδύναμους από τον φόβο μας μην μας τιμωρήσουν οι δυνατοί.

Από πολύ μικρά μαθαίνουμε να ζητάμε ανταμοιβές για να πράττουμε το σωστό. Γράφει το παιδάκι γράμμα στον Άη Βασίλη: «Αγαπημένε μου Άη Βασίλη φέτος ήμουν καλό παιδάκι και γι’ αυτό θέλω να μου φέρεις δώρο το καλύτερο ηλεκτρονικό παιχνίδι».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ  ή ΕΔΩ ή  ΕΔΩ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου