Δεν υπάρχει πιο δύσκολος ρόλος από εκείνον του γονέα.
Καλείται να καθοδηγήσει το παιδί του στην ανεξαρτησία του όταν ο ίδιος έχει ως
φυσική τάση τη δημιουργία σχέσης πλήρους εξάρτησης. Η οικογένεια είναι με
διαφορά ο πιο αντιφατικός κοινωνικός φορέας. Ειδικά σήμερα.
Είναι αξιοπερίεργο το γεγονός ότι ενώ οι σημερινοί γονείς σε
σχέση με τους παλαιότερους ασχολούνται πολύ περισσότερο με τις ζωές των παιδιών
τους, είναι πιο ενημερωμένοι σε θέματα διαπαιδαγώγησης, έχουν μεγαλύτερες
προσδοκίες, ανησυχούν περισσότερο και ξοδεύουν πολλά περισσότερα χρήματα για τα
παιδιά τους, παρόλα αυτά στην πλειοψηφία τους δεν επιτυγχάνουν καλύτερα
αποτελέσματα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι περισσότεροι γονείς σήμερα να
αισθάνονται ανασφαλείς, ανεπαρκείς και ματαιωμένοι.
Η ελληνική οικογένεια τα παλαιότερα χρόνια, ακόμα και με τις
όποιες παθογένειές της, καθοδηγούσε τα παιδιά της στην μελλοντική ανεξαρτησία
τους. Όμως σήμερα εξελίσσεται σε ακραία παιδοκεντρική, με παιδιά που νιώθουν
μεν παντοδύναμα αλλά μπερδεμένα, ανικανοποίητα και πολύ πιο εξαρτημένα.
Παράλληλα καλλιεργεί τον ατομικισμό των παιδιών αντί να καλλιεργεί την
ευαισθησία τους, γεγονός που τα κάνει «εαυτούληδες». Και εδώ υπάρχει και ένα
παράδοξο: ενώ η ελληνική οικογένεια εξελίσσεται όλο και πιο πολύ σε
παιδοκεντρική, τα παιδιά όλο και απομακρύνονται από αυτό που κάποτε θα λέγαμε
«παιδιά της οικογένειας».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ
