Με λένε Άννα και πηγαίνω στην 6η δημοτικού. Άμα
μεγαλώσω θέλω να γίνω καθηγήτρια. Ο μπαμπάς μου είναι και αυτός καθηγητής σε ένα γυμνάσιο. Δεν ξέρω πολλά ακόμα για
επαγγέλματα αλλά είμαι σίγουρη ότι το συγκεκριμένο θα μου αρέσει.
Βλέπω τον μπαμπά μου κάθε μέρα να ξεκινάει χαρούμενος για τη
δουλειά του και να γυρίζει πιο χαρούμενος. Ακόμα και τις δύσκολες μέρες ,όπως
τις λέει, η διάθεσή του δεν μένει πεσμένη για πολύ. Τώρα τελευταία βέβαια οι
δύσκολές μέρες φαίνεται να έχουν πέσει όλες μαζί, δεν εξηγείται αλλιώς. Και
εκεί που πήγαινα να καταλάβω ,πάλι μπερδεύτηκα. Οι καθηγητές ,μου είπε ,θα
κάνανε μία απεργία γιατί τους αντιμετώπισαν σκληρά και άδικα από το υπουργείο παιδείας. Ο υπουργός τους
απαγόρεψε να κάνουν απεργία αλλά και εκείνοι αποφάσισαν τελικά να μην τη κάνουν
την απεργία. Αυτό που με μπερδεύει είναι ότι ο υπουργός συνεχίζει ,λέει, να
τους αντιμετωπίζει σαν να έχουν απεργία. Τι έλεγα λοιπόν;Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
Ωραίο Δημήτρη! Επιτέλους πρέπει να μπει ένα τέλος στην ξεφτίλα. Πρέπει να υπερασπιστούμε τις ζωές, τον πολιτισμό και τη δημοκρατία. Αρκετά πια με την ξεφτίλα. Κάθε μέρα είμαι στην ερτ. Όχι μόνο για την ερτ, αλλά για τη διεκδίκηση των αυτονόητων. Καλά όνειρα και καλούς αγώνες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Νικόλα.Η δράση και η συμμετοχή στα πράγματα είναι το παν.Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα.
Διαγραφήδιάβασα το άρθρο σου στο άλφα βήτα και συγκινήθηκα..
ΑπάντησηΔιαγραφήμία συνάδελφος φιλόλογος απ' το Ηράκλειο Κρήτης