Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2019

Το διαστελλόμενο χάσμα μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών

Στη σύγχρονη εποχή θεωρώ ότι το μεγαλύτερο δίλημμα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας εκπαιδευτικός είναι το εξής: να μείνει ακλόνητος στη θέση του βάζοντας κόντρα στην καταιγιστική πορεία των μαθητών του προς το μέλλον με πιθανό όμως κίνδυνο το μεταξύ τους χάσμα να γίνει τεράστιο ή να ακολουθήσει από κοντά την πορεία των μαθητών του, μειώνοντας το χάσμα, παίρνοντας όμως το ρίσκο του τι επιφυλάσσει το χωρίς φρένα ταξίδεμα όλων προς το μέλλον; ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2019

Παιδεία alert: Αγνοείται η κριτική σκέψη

Έχετε παρατηρήσει τι παθαίνει ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής όταν του φορτώνουμε όλο και περισσότερα δεδομένα στο σκληρό του δίσκο αλλά δεν του αναβαθμίζουμε τον επεξεργαστή του; Γίνεται αργός και χάνει την υπολογιστική του ικανότητα. Από κάτι παρόμοιο κινδυνεύουν και οι μαθητές αν δεν ενισχύσουμε την δική τους επεξεργαστική ικανότητα με την καλλιέργεια της κριτικής τους σκέψης.

Σήμερα ειδικά, που η πληροφορία είναι τεράστια και καταιγιστική και που οι ψεύτικες ειδήσεις κυριαρχούν, η κριτική σκέψη είναι ο μόνος τρόπος για να διατηρούν οι μαθητές μια πραγματική εικόνα του κόσμου και να αποκρούουν την αιχμαλώτιση του νου τους από κάθε επιτήδειο, παραμυθά, απατεώνα ή φαντασιόπληκτο. Η κριτική σκέψη είναι εκείνη που θα τους καταστήσει ικανούς να ελέγχουν την αξιοπιστία της πληροφορίας η οποία έχει φτάσει σε σημείο να είναι πιο σημαντική από την ίδια την πληροφορία. Η ικανότητα να αποφασίζουν τι θα πιστέψουν από όλα όσα ακούνε καθίσταται πλέον υπαρξιακή. Η κριτική σκέψη, επίσης,  θα τους προικίσει με την ικανότητα να προσαρμόζονται άμεσα και με σωστό τρόπο στα νέα δεδομένα της επαγγελματικής και της κοινωνικής ζωής τους που πλέον αλλάζουν με μεγάλη ταχύτητα. 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2019

Ετυμολογικό λεξικό της Νεοφιλελέ Γλώσσας

Κυρίες και κύριοι με μεγάλη μας χαρά σας παρουσιάζουμε το νέο μας στολίδι, το «Ετυμολογικό λεξικό της Νεοφιλελέ Γλώσσας». Πρόκειται για ένα λεξικό που δεν μένει μόνο στο τυπική ετυμολογία λέξεων όπως κάνουν τα άλλα κλασσικά λεξικά του εμπορίου αλλά αποκαλύπτει το βαθύτερο νόημα που κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Και αν συνήθως πίσω από τις λέξεις έρχεται ο Αλέξης σε αυτό εδώ το μοναδικό λεξικό πίσω από τις λέξεις έρχεται ο……. Μην σας χαλάσουμε όμως την έκπληξη. Διαβάστε το λεξικό και εύκολα θα καταλάβετε ποιος.

Ως δείγμα της δουλειάς μας, σάς παρέχουμε εντελώς δωρεάν την ετυμολογία σε οκτώ από τις βασικότερες λέξεις της Νεοφιλελέ Γλώσσας που είναι και οι ναυαρχίδες της: Αξιολόγηση, Φιλανθρωπία, Εθελοντισμός, Αριστεία, Ασφάλεια, Επιχειρηματικότητα, Αξιοκρατία και Ανάπτυξη.

Για παραγγελίες του λεξικού απευθυνθείτε στον νέο ερχόμενο (πίσω από τις λέξεις). ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019

Όταν σπέρνουμε ατομικισμό στα παιδιά, θερίζουμε «εαυτούληδες»

Σπάνια σήμερα τα παιδιά μας ακούν προτροπές και συμβουλές του τύπου: νοιάξου, σεβάσου, μοιράσου, μπες στη θέση του άλλου, βοήθησε, δέξου το διαφορετικό, κάνε το σωστό, υπερασπίσου τον αδύναμο, μίλα, όλοι οι άνθρωποι έχουν αξία, όλοι μαζί, κάνε ουσιαστικές σχέσεις, φρόντισε, καλλιεργήσου, αγάπησε. Αντιθέτως μοιάζει σαν να έχουμε συγκεντρώσει όλες τις κουβέντες που έχουμε να πούμε στα παιδιά μας σε μία: «Καλή Επιτυχία» που όμως στα αυτιά των παιδιών ακούγεται σαν: «Φα’ τους όλους». Μετά όμως δεν θα πρέπει να αναρωτιόμαστε για ποιο λόγο σήμερα τα παιδιά και οι νέοι μας απομακρύνονται όλο και περισσότερο από αξίες και θεσμούς όπως η οικογένεια, η κοινωνία, η πολιτική, το μέλλον της χώρας. Μοιάζει να τους απασχολεί μόνο η επίτευξη προσωπικών στόχων μέσω μιας ατομικής διαδρομής όπου θεωρούν τον ατομικισμό καύσιμο και τα συναισθήματα τροχοπέδη. Οι σημερινοί νέοι είναι εγκλωβισμένοι στον στενό κύκλο των δικών τους ενδιαφερόντων. Δυσκολεύονται δηλαδή να ενδιαφερθούν για κάποιον ή κάτι αν δεν αφορά τον εαυτό τους. Ο ορίζοντας των γεγονότων τους είναι τα προσωπικά τους ενδιαφέροντα-συμφέροντα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2019

Παραμυθαλήθεια: «Είσαι μεγαλοαπατεώνας; Εξαγνίσου με δωρεές»

Μια φορά και έναν καιρό στη χώρα των Κοντών Μνημών ζούσε ένας ζάμπλουτος επιχειρηματίας που δεν είχε κανέναν ενδοιασμό για οποιαδήποτε ενέργεια που θα μπορούσε να του αποφέρει περισσότερα κέρδη. Και κατάφερε μια χαρά το σκοπό του. Όμως βλέπεις η άτιμη η ζωή δεν σε αφήνει ποτέ να ησυχάσεις και κάποια στιγμή είδε το όνομά του να φιγουράρει σε περίοπτη θέση στη λίστα Λαγκάρντ. Όταν μάλιστα αμέσως μετά άρχισε να κάνει δωρεές κυρίως σε δημόσια ιδρύματα όπως σχολεία και νοσοκομεία όλοι νόμισαν ότι τα έχασε από το σοκ που τον είχαν κάνει τσακωτό. Αλλά εντελώς μαγικά , όπως συμβαίνει στα παραμύθια, αντί να απολογηθεί στη δικαιοσύνη του απένειμαν τον τίτλο του μέγα φιλάνθρωπου και ευεργέτη για τον τόπο. Και έζησε αυτός καλά και εμείς… Αλήθεια εμείς τι κάναμε;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ ή ΕΔΩ ή ΕΔΩ

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2019

Τέλειος γονέας: παγίδα για δύο

Κάποια από τα βασικότερα αρνητικά χαρακτηριστικά της γονεϊκότητας στη σημερινή εποχή (εννοείται ότι υπάρχουν και θετικά) είναι η τελειομανία, η μονομανία και η ματαιοδοξία. Πάρα πολλοί γονείς, στην εξαντλητική προσπάθειά τους να είναι τέλειοι, όχι μόνο αυτοπαγιδεύονται αλλά τραβάνε μέσα σε αυτή την παγίδα και τα παιδιά τους που είναι γραπωμένα επάνω τους.Υπάρχουν όμως πραγματικά τέλειοι γονείς; Υπάρχει συνταγή για τον τέλειο γονέα;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2019

Για τους εκπαιδευτικούς και την παιδεία ανατέλλει μια καλύτερη μέρα

Η νέα σχολική χρονιά 2019-2020 είναι ante portas και τα μηνύματα για την εφαρμογή του προγράμματος της ΝΔ για την Παιδεία είναι πολύ ενθαρρυντικά. Εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές δηλώνουν ενθουσιασμένοι και ανυπόμονοι να αρχίσει η νέα χρονιά. Το «δεν μπορώ να περιμένω» έγινε σύνθημα ξανά. Είναι φανερό ότι η Παιδεία διεκδικεί πλέον και αυτή τη χαμένη κανονικότητά της. Τα πιο σημαντικά σημεία του προγράμματος αυτού αναφέρονται παρακάτω:
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ

Κυριακή 21 Ιουλίου 2019

Απαιτούν τη δική σου αριστεία για να σου παρέχουν τα βασικά ενώ τη δική τους τη θεωρούν δεδομένη και αρκετή για να κατέχουν τα πάντα

Το παιχνίδι είναι καλά στημένο. Οι νικητές είναι γνωστοί από πριν. Για την ακρίβεια δεν υπάρχει καν παιχνίδι. Ένα σκέτο στήσιμο υπάρχει. Οι πολύ πλούσιοι έχουν πιάσει το νόημα: «για να μην κινηθούν εναντίον μας οι υπόλοιποι άνθρωποι πρέπει να τους πουλήσουμε το όνειρο ότι μπορούν και αυτοί να γίνουν σαν και εμάς. Κράτα τους απασχολημένους να παλεύουν μεταξύ τους ποιοί θα είναι οι λίγοι αλλά εκλεκτοί που θα εισέλθουν στον δικό μας παράδεισο. Πέτα τους την αριστεία ως το εισιτήριο εισόδου και ας την να δουλεύει».
Υπάρχει όμως κάτι που δεν στο λένε, στο κρύβουν. Άλλη είναι η αριστεία η δική τους και άλλη αυτή που απαιτούν από σένα. Η δική τους είναι κληρονομικό δικαίωμα και με τα λεφτά του μπαμπά. Η δική σου θα έλθει με την σκληρή δουλειά και αν πραγματικά την αξίζεις. Χρειάζεται πραγματικά πολύ θράσος για να θεωρούν ότι η από γεννησιμιού τους αριστεία αρκεί για να έχουν τα πάντα ενώ εσύ θα πρέπει να φτύσεις αίμα για την δική σου αριστεία ως προϋπόθεση για να έχεις τα βασικά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ ή ΕΔΩ ή ΕΔΩ 

Κυριακή 30 Ιουνίου 2019

Δάσκαλος φτωχός, αμόρφωτος λαός (με αφορμή την είσοδο των εκπαιδευτικών στα πρατήρια στρατού)

Λίγα συνθήματα μου αρέσουν. Υπάρχουν όμως κάποια τα οποία εκφράζουν τόση αλήθεια που έρχονται και σου χτυπάνε με ορμή το μυαλό σου. Ένα τέτοιο σύνθημα άκουσα τελευταία: «Δάσκαλος φτωχός, αμόρφωτος λαός». Είμαι σίγουρος πως αν το φωνάζαμε σε οποιονδήποτε πολιτικό οποιουδήποτε κόμματος που έχει κυβερνήσει θα έλεγε ότι συμφωνεί και επαυξάνει, χωρίς όμως την ίδια ώρα να συνειδητοποιεί ότι στριμώχνει τον εαυτό του στην γωνία και το παραπάνω σύνθημα μπορεί κάλλιστα να μετατραπεί  σε νοκ-ντάουν ερώτηση: «Τότε για ποιο λόγο κάνετε το δάσκαλο όλο και πιο φτωχό; Μήπως τελικά ο στόχος είναι ο αμόρφωτος λαός»;
Κάθε επιδρομή εναντίον στην αξιοπρεπή ζωή των εκπαιδευτικών είναι μέρος του πολέμου που γίνεται στο σχολείο και στο δικαίωμα που έχουν όλα τα παιδιά στη μόρφωση. 
Είναι καιρός να σταματήσει αυτό το κακόγουστο αστείο που λέει ότι από την στιγμή που οι εκπαιδευτικοί κάνουν λειτούργημα είναι αντιφατικό να ενδιαφέρονται για τα εισοδήματά τους. Αυτή φαντασίωση του εκπαιδευτικού οσιομάρτυρα που θυσιάζει τον εαυτό του για να μάθουν τα παιδιά γράμματα καλλιεργείται εκ του πονηρού και έχει δύο στόχους: από την μία να δημιουργήσει ενοχικά συμπλέγματα στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς ώστε να κάνουν όλο και περισσότερα με όλο και λιγότερα και από την άλλη να στρέφει την κοινή γνώμη εναντίον τους κάθε φορά που θα ζητάνε δυναμικά πίσω την κλεμμένη οικονομική τους αξιοπρέπεια.

Και δεν είναι ντροπή να γνωρίζεις και να το κοινωνείς και στους άλλους ότι έχεις φτωχοποιηθεί. Ντροπή είναι να αποδέχεσαι τη φτωχοποίησή σου ως κάτι μοιραίο και να μην αντιδράς. Αν την αποδέχεσαι σημαίνει ότι πλέον έχεις χάσει κάθε ελπίδα, ότι δεν έχεις σκοπό να διεκδικήσεις πίσω αυτά που βιαία σου πήραν και ότι είσαι έτοιμος να ονομάζεις ευεργεσία την παραμικρή ελεημοσύνη που θα σου προσφέρεται από εδώ και πέρα. 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ ή  ΕΔΩ  

Σάββατο 29 Ιουνίου 2019

O Νεύτωνας και η χαρτορίχτρα μαντάμ Ζαΐρα (Βίντεο της θεατρικής παράστασης του 3ου Γυμνασίου Μεγάρων)

Η θεατρική παράσταση πραγματοποιήθηκε από τη θεατρική ομάδα του 3ου Γυμνασίου Μεγάρων το Σάββατο 8 Ιουνίου 2019 στο Στρατουδάκειο Πολιτιστικό Κέντρο Μεγάρων.

Ο Νεύτωνας είναι ένας ταπεινός επιστήμονας. Αν είχε προσωπική κάρτα θα έγραφε μόνο: «Φυσικός. Έχω ανακαλύψει τους τρεις νόμους της κίνησης».
Σιγά το πράμα θα έλεγε η μαντάμ Ζαΐρα της οποίας η προσωπική κάρτα γράφει: «Είμαι χαρτορίχτρα, μελλοντολόγος, μέντιουμ, αστρολόγος, λέω τον καφέ, αναλύω τα όνειρα, κάνω χειρομαντεία, λύνω μάγια, καθαρίζω την αύρα, ξεματιάζω, δίνω συμβουλές φενγκ σούι, ξε-ψεκάζω, ξορκίζω την γκαντεμιά και ελευθερώνω τη θετική ενέργεια. Τιμαί φιλικαί».
Επειδή όμως, ως γνωστόν, τα ετερώνυμα έλκονται οι δυο τους θα έχουν μια μοιραία συνάντηση γεμάτη αντιθέσεις, εντάσεις αλλά και ανατροπές. Μαζί τους θα συναντηθούν και θα αναμετρηθούν δύο διαφορετικοί κόσμοι: ο κόσμος της επιστήμης με τον κόσμο της παρα-επιστήμης. Με απρόβλεπτα και άκρως κωμικά αποτελέσματα. Μπορεί να μοιάζει απίστευτο το ότι η παρα-επιστήμη κατορθώνει πολλές φορές να στριμώχνει την επιστήμη αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ναι μεν η επιστήμη ανακαλύπτει τη φύση, η παρα-επιστήμη όμως γνωρίζει καλά την ανθρώπινη φύση.

ΣΕΝΑΡΙΟ & ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:  Δημήτρης Τσιριγώτης (φυσικός)
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ: Παναγιώτα Εξαπηχίδου (θεολόγος) 
ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΕΣ: Κλεοπάτρα Σκαλιαράκη (φυσικής αγωγής)

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ  ΕΔΩ

Δευτέρα 17 Ιουνίου 2019

Η εφηβεία μέσα από τα μάτια ενός εφήβου

Όλοι οι μεγάλοι μιλάνε για την εφηβεία, ειδικοί και γονείς, άσχετοι και σχετικοί. Τι θα λέγατε έτσι για αλλαγή να ακούγατε και έναν έφηβο; Ακούστε λοιπόν τι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι μου αυτή την περίοδο και θα καταλάβετε. Θέλω να με καταλάβετε.    
Αν ήμουνα το ίδιο άτομο θα πίστευα ότι έχω αρχίσει να τρελαίνομαι. Αλλά είμαι ένας άλλος τώρα. Γεννήθηκα εκεί γύρω στα δώδεκά μου. Κάνω πάλι τα πρώτα μου βήματα και για αυτό είμαι λιγάκι ατσούμπαλος και φοβισμένος.

 Ένα πράγμα που μου τη δίνει στους γονείς μου είναι ότι ενώ υποτίθεται εγώ πρέπει να απορρίψω το γονεϊκό πρότυπο (το έχω διαβάσει αυτό που σας λέω) εκείνοι δεν με αφήνουν γιατί γίνονται πιο καλοί μαζί μου από ποτέ. Πώς εγώ να τους απορρίψω όταν εκείνοι μου κάνουν όλα τα χατίρια; Όταν εγώ ανοίγω πυρ εναντίον τους εκείνοι, αντί να απαντήσουν και να γίνει μια πραγματική μάχη με νεκρούς και τραυματίες, μετατρέπονται σε γιατρούς χωρίς σύνορα  που απαγορεύεται να τους πυροβολήσεις. Ακούς εκεί να γίνονται ακόμα πιο γονείς πάνω στην ώρα που εγώ τους φωνάζω: «μεγάλωσα, δεν θέλω πια γονείς». Παίζουν βρώμικο παιχνίδι και θα το πληρώσουν να μου το θυμηθείτε, όταν θα με θρέφουν μέχρι τα 40 μου.      
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ

Κυριακή 12 Μαΐου 2019

Άλλο η αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου και άλλο η σπατάλη του

Επικρατεί όλο και περισσότερο ότι οι άνθρωποι στον ελεύθερό τους χρόνο πρέπει πρωτίστως να φροντίζουν να ξεκουράζονται ώστε την επόμενη μέρα να είναι πιο αποδοτικοί στην εργασία τους. Μια τέτοια άποψη για τον ελεύθερο χρόνο είναι αυτή που ουσιαστικά τον καταργεί αφού του αφαιρεί κάθε ίχνος ελευθερίας και τον κάνει απόλυτα εξαρτημένο από τον εργασιακό χρόνο. Όχι, ο ελεύθερος χρόνος δεν είναι το διάλειμμα από την εργασία ούτε και το δυναμωτικό για να αντέξει κάποιος το μόχθο της εργασίας. Είναι κάτι πολύ πιο σημαντικό. Εξίσου σημαντικό με την ίδια την εργασία. Νοηματοδοτεί εκείνο το «ευ» στο «ευ ζην».  Οι περισσότεροι άνθρωποι όμως σπαταλάνε τον ελεύθερό τους χρόνο είτε μην κάνοντας απολύτως τίποτα είτε κάνοντας ότι ακριβώς προστάζει η «βιομηχανία του ελεύθερου χρόνου» να κάνουν. Στο εκπαιδευτικό σύστημα σχεδόν όλα όσα μαθαίνουν οι μαθητές αφορούν την καλλιέργεια της ικανότητάς τους για εργασία. Όμως μας διαφεύγει ότι η ικανότητα αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου χρειάζεται εξίσου εκπαίδευση από το σχολείο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ 

Δευτέρα 15 Απριλίου 2019

Αυτόνομα σχολεία: έρχεται ο Αρμαγεδδών της δημόσιας παιδείας και η Κλαυθμώνος των εκπαιδευτικών

Δυστυχώς έχουμε φτάσει στο σημείο όπου αυτό που κάποτε το διαβάζαμε πίσω από τις λέξεις πλέον να το ακούμε ευθαρσώς: Αυτονόμηση των σχολικών μονάδων. Η τομεάρχης Παιδείας της Ν.Δ κα Κεραμέως πολύ πρόσφατα προέβη στη δήλωση: «Θα επιδιώξουμε να έχουμε σχολεία που θα είναι πιο ελεύθερα και πιο αυτόνομα, τα οποία δεν θα ελέγχονται ασφυκτικά, σε κάθε τους κίνηση, από ένα υπερσυγκεντρωτικό υπουργείο Παιδείας».
Ας μην έχουμε καμία αμφιβολία ότι η δήλωση αυτή εννοεί την πλήρη διοικητική και οικονομική αυτονόμηση των σχολικών μονάδων. Αν συμβεί κάτι τέτοιο θα αποτελέσει τον Αρμαγεδδώνα του δημοσίου σχολείου και μια σύγχρονη «Κλαυθμώνος» για τους εκπαιδευτικούς.
Πρέπει να δούμε την αλήθεια κατάματα πριν μας προλάβουν οι εξελίξεις. Αυτόνομο σχολείο σημαίνει ιδιωτικοποιημένο σχολείο. Σημαίνει σχολείο επιχείρηση που προσπαθεί να προσελκύσει πελάτες (μαθητές και γονείς), που αναζητά οικονομικούς πόρους για να επιβιώσει και που οι εκπαιδευτικοί του δεν είναι πλέον μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά συμβασιούχοι.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  

Τετάρτη 10 Απριλίου 2019

Χρειάζονται μπαμπούλες και άη-βασίληδες για να μάθουν τα παιδιά να πειθαρχούν και να φέρονται σωστά;

Τελικά χρειαζόμαστε μπαμπούλες και άη-βασίληδες για να είμαστε πειθαρχημένοι και για να φερόμαστε καλά στους άλλους; Το σίγουρο είναι ότι εκπαιδευόμαστε να λειτουργούμε με βάση το φόβο της τιμωρίας ή την προσδοκία κέρδους και όχι το σεβασμό στις ανάγκες των άλλων. Ο γονέας, ο εκπαιδευτικός, ο αστυνομικός, ο δικαστής, ο εφοριακός, ο Θεός, οι έχοντες δύναμη και εξουσία, συχνά πυκνά, εμφανίζονται στα μάτια μας ως οι φορείς του φόβου ή ως οι δώρα φέροντες:
Από τα πολύ μικρά μας μαθαίνουμε να είμαστε «καλά παιδάκια» γιατί αλλιώς οι γονείς μας, ως τιμωρία, θα σταματήσουν να μας αγαπάνε. 
Στο σχολείο κάνουμε ησυχία στο μάθημα γιατί φοβόμαστε την τιμωρία που μπορεί να μας επιβάλει ο δάσκαλος ή για να πάρουμε καλούς βαθμούς και όχι γιατί σεβόμαστε το δάσκαλο, τους συμμαθητές μας που θέλουν να παρακολουθήσουν και το ίδιο το μάθημα.   
Μαθαίνουμε να μην βλάπτουμε τους άλλους, όχι από σεβασμό προς αυτούς, αλλά γιατί θα μας τιμωρήσει ο Θεός.
Υπακούμε στους νόμους και αποφεύγουμε την παραβατική συμπεριφορά γιατί θα μας τιμωρήσει η αστυνομία ή το δικαστήριο.
Δηλώνουμε τα πραγματικά μας έσοδα, όχι γιατί αυτό είναι το σωστό, αλλά μόνο αν είναι υπάρχει ο φόβος να μας πιάσει η εφορία.
Αφήνουμε πολλές φορές ανυπεράσπιστους τους αδύναμους από τον φόβο μας μην μας τιμωρήσουν οι δυνατοί.

Από πολύ μικρά μαθαίνουμε να ζητάμε ανταμοιβές για να πράττουμε το σωστό. Γράφει το παιδάκι γράμμα στον Άη Βασίλη: «Αγαπημένε μου Άη Βασίλη φέτος ήμουν καλό παιδάκι και γι’ αυτό θέλω να μου φέρεις δώρο το καλύτερο ηλεκτρονικό παιχνίδι».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ  ή ΕΔΩ ή  ΕΔΩ 

Τρίτη 26 Μαρτίου 2019

Οι βαθμοί είναι το γκάζι των καλών μαθητών και το φρένο των αδύναμων

Οι υποστηρικτές των βαθμών ως το αποτέλεσμα της αξιολόγησης των μαθητών ισχυρίζονται ότι οι βαθμοί χρησιμεύουν ως ανατροφοδότηση των μαθητών (feedback) δηλαδή για να γνωρίζουν οι μαθητές την πραγματική τους επίδοση ώστε να αποκτούν κίνητρο βελτίωσής της ή διατήρησής της. Έχω δύο αντιρρήσεις για την συγκεκριμένη άποψη: α) αν οι βαθμοί έχουν σκοπό το χρήσιμο δικαίωμα των μαθητών να έχουν επίγνωση για την επίδοσή τους, τότε γιατί δίδονται στους γονείς και όχι στους ίδιους; β) πόσο ποιοτική ανατροφοδότηση μπορεί να προσφέρει στους μαθητές ένας ξερός βαθμός;    
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2019

Εκφράζουμε άποψη για τα πάντα, είναι όμως δική μας;

Η ζωή σε ένα ιδιόμορφο δυαδικό σύστημα του +1 ή του -1 (συν ένα ή πλην ένα). Αν δεν είσαι το ένα είσαι οπωσδήποτε το άλλο. Η περίπτωση να μην είσαι κανένα από τα δύο δεν είναι επιτρεπτή. Και αν δηλώσεις την αντίθεσή σου ή κάνεις την κριτική σου σε ένα από τα δύο τότε αυτόματα θεωρείσαι ότι ανήκεις στο άλλο. Τα πάντα πλέον στη χώρα μας τίθενται ως απόλυτα διλήμματα δύο μόνο αντίπαλων απόψεων. Οι απόψεις αυτές φωνάζουν: «είσαι μαζί μας ή εναντίον μας».  

Υπέρ ή κατά; Αριστερός ή δεξιός; Προοδευτικός ή συντηρητικός; Μνημονιακός ή αντιμνημονιακός; Ναι ή όχι(σε δημοψήφισμα); Υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών ή κατά; Ρατσιστής ή αντιρατσιστής; Φασίστας ή αντιφασίστας; Εξουσιαστής ή αντιεξουσιαστής; Πατριώτης ή προδότης; Ευρώ ή δραχμή; Εθνικιστής ή διεθνιστής; Μένουμε Ευρώπη ή φεύγουμε από την Ευρώπη; Κομματικά προσδιορισμένος ή απολιτίκ; Ανοικτά σύνορα για τους πρόσφυγες ή κλειστά σύνορα; Κυριάκος ή Αλέξης; Μαζί τα φάγαμε ή τα έφαγαν μόνοι τους; Τον Ζακ τον φάγανε ή πήγαινε γυρεύοντας; Υπέρ της αξιολόγησης  στο δημόσιο ή κατά; Ο λαός φταίει που τους ψηφίζει ή ο λαός εξαπατάται από αυτούς που ψηφίζει; Ελεύθερη αγορά ή κρατικός παρεμβατισμός; Παροχές ή λιτότητα; Έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν ή μας αξίζουν καλύτεροι; Εμείς φταίμε που χρεοκοπήσαμε ή η Γερμανία; Σαν λαός πάσχουμε ή όλοι μας ζηλεύουνε γιατί είμαστε καλύτεροι; Δίνουμε τα φώτα του πολιτισμού στους ξένους ή είμαστε τα γκαρσόνια τους; Φταίνε οι ίδιοι που πνίγηκαν στη Μάνδρα και που κάηκαν στο Μάτι ή φταίει το κράτος;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ 

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2019

Όταν οι μαθητές θεωρούν ότι όσα μαθαίνουν στο σχολείο είναι άχρηστα για τη ζωή τους

Όσοι είναι εκπαιδευτικοί σίγουρα θα έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με ερωτήσεις μαθητών που αφορούν την χρησιμότητα των γνώσεων που παίρνουν από τα μαθήματα του σχολείου. Παραδείγματα τέτοιων ερωτήσεων είναι τα εξής: «που θα μου χρειαστούν τα μαθηματικά στη ζωή μου κύριε;» ή «εγώ κυρία θέλω να ακολουθήσω θετική κατεύθυνση, που θα μου χρησιμέψουν τα αρχαία και η λογοτεχνία;» ή ακόμα ακόμα «εγώ κύριε πιστεύω ότι το σχολείο είναι εντελώς άχρηστο και δεν μαθαίνουμε στην πραγματικότητα τίποτα». Αυτές οι απόψεις των μαθητών είναι αρκετά δύσκολο να αλλάξουν, μπορεί να στριμώξουν τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι στην προσπάθειά τους να υπερασπιστούν την χρησιμότητα των μαθημάτων ενδέχεται να αυτοπαγιδευθούν και να προκαλέσουν το αντίθετο αποτέλεσμα. 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ ή ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ   

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2019

Παιδιά με πρόγραμμα ενηλίκων και γονείς που παλιμπαιδίζουν

Την σημερινή εποχή όλο και πιο συχνά παρατηρείται εκείνο το πρότυπο οικογένειας όπου τα παιδιά ακολουθούν καθημερινά ένα απολύτως οργανωμένο και απαιτητικό πρόγραμμα δραστηριοτήτων, κάτι που φυσιολογικά θα ταίριαζε σε ενήλικες, ενώ από την άλλη μεριά έχουμε γονείς που επιδιώκουν μετά μανίας την ανεμελιά, την αποποίηση ευθυνών και την λιγότερη δουλειά, στοιχεία που φυσιολογικά θα ταίριαζαν σε παιδιά.

Είναι σαφές ότι ζούμε μια εποχή που οι ηλικίες και οι ρόλοι μπερδεύονται: τα παιδιά αποκτούν συνήθειες ενηλίκων και οι ενήλικες συνήθειες παιδιών. Τα παιδιά εκτοπίζονται νωρίς νωρίς από τον παράδεισο της παιδικής τους ηλικίας και οι γονείς τους κάνουν ότι μπορούν για να εισέλθουν σε αυτόν. Περίεργοι καιροί.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ  ή  ΕΔΩ