Το πρώτο πράγμα που πρέπει να πούμε είναι ότι ο ρόλος των
εκπαιδευτικών δεν μπορεί παρά να ταυτίζεται με το ρόλο ολόκληρου του
εκπαιδευτικού μας συστήματος ο οποίος κατά την γνώμη μου θα όφειλε να είναι
ένας και μοναδικός: η δημιουργία κριτικά σκεπτόμενων πολιτών. Τι γίνεται όμως
στην περίπτωση όπου οι εκπαιδευτικές πολιτικές, στην μεγάλη τους πλειοψηφία,
θέτουν ως βασικό στόχο τους το ακριβώς αντίθετο, την δημιουργία μη σκεπτόμενων
και παθητικών πολιτών; Τότε τι πρέπει να κάνουν οι εκπαιδευτικοί; Να γίνουν τα
γρανάζια και οι εφαρμοστές τέτοιων πολιτικών; Να θεωρήσουν ότι δεν είναι δική
τους δουλειά αλλά εκείνων που παίρνουν τις αποφάσεις κρατώντας για τον εαυτό
τους τον άχαρο ρόλο της διεκπεραίωσης; Παρακάτω αναφέρονται οι, κατά τη γνώμη
μου, στάσεις και πρακτικές των εκπαιδευτικών με τις οποίες οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί
υποβαθμίζουμε το ρόλο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου